دو مرحله‌ی اصلی منهاج فردوسیان از کتاب مقدس قرآن اخذ شده است. قرآن کریم در موارد متعدد (بیش از نود مورد) با عباراتی مانند: «الَّذِین آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ» اساس حرکت را در دو گزینه‌ی «ایمان و عمل صالح» خلاصه فرموده، و برای آن، ثمرات و نتایج مهمی مترتب دانسته است که در ضمن سؤالی به تفصیل، بدان پرداخته خواهد شد.
همچنین در فرمایشات استادان منهاج فردوسیان (علیهم‌السلام) نیز تصریحاتی مبنی بر دو مرحله‌ای بودن اصل حرکت به سوی کمال و سعادت وجود دارد.
نمونه‌ی 1 (آیه): «وَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُولَئِک أَصْحَابُ الجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ»1
نمونه‌ی 2 (آیه): «وَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِیلاً»2
نمونه‌ی 3 (آیه): «فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ یَزیَدُهُم مِّن فَضْلِهِ»3
نمونه‌ی 4 (حدیث): قال الاستاذ الاعظم (صلىاللهعلیهوآلهوسلم): «وَ الَّذِی نَفسُ مُحَمَّدٍ بِیدِهِ! ما مِن عَبدٍ یُؤمِنُ بِالله وَ الیَومِ الآخِرِ ثُمَّ یُسَدِّدُ إِلاّ سَلَکَ فِی الجَنَّةِ»4
……………………………………….
1. سوره‌ی بقره، آیه‌ی 82. ترجمه: و کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند آنان اهل بهشتند و در آن جاودان خواهند ماند.
2. سوره‌ی نساء، آیه‌ی 57. ترجمه: و به زودى کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند در باغهایى که از زیر [درختان] آن نهرها روان است درآوریم براى همیشه در آن جاودانند و در آنجا همسرانى پاکیزه دارند و آنان را در سایهاى پایدار درآوریم.
3. سوره‌ی نساء، آیه‌ی 173. ترجمه: اما کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند پاداششان را به تمام [و کمال] خواهد داد و از فضل خود به ایشان افزونتر مىبخشد و اما کسانى که امتناع ورزیده و بزرگى فروختهاند آنان را به عذابى دردناک دچار مىسازد و در برابر خدا براى خود یار و یاورى نخواهند یافت.
4. مسند ابن حنبل، جلد 5، صفحه‌ی 479، حدیث 16216؛ صحیح ابن حبّان، جلد 1، صفحه‌ی 445، حدیث 212؛ سنن ابن ماجة، جلد 2، صفحه‌ی 1432، حدیث 4285؛ المعجم الکبیر، طبرانی، جلد 5، صفحه‌ی 50، حدیث 4557؛ کنز العمّال، متقی هندی، جلد 10، صفحه‌ی 477، حدیث 30147. ترجمه: قسم به آن کسی که جان محمد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در دست اوست، هیچ بنده‌ای نیست که ایمان به خدا و روز واپسین بیاورد، سپس محکم بایستد مگر این که راه بهشت را طی کند.