«وَ الَّذِینَ لا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ إِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرَاماً» [1]
و کسانیاند که گواهى دروغ نمیدهند و چون بر لغو بگذرند، با بزرگوارى میگذرند.
سند 1:
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ (عَلَیهِ‌السَّلامُ) فِی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ الَّذِینَ لا یَشْهَدُونَ الزُّورَ» قَالَ: «الْغِنَاءُ» [2]
امام صادق (که سلام بر ایشان باد) در باره‌ی سخن خدا(یی که با عزت و جلال باد) که [در قرآن] می‌فرماید: و کسانیاند که گواهى دروغ نمیدهند. فرمودند: «[منظور از گواهی دروغ،] موسیقی است».
………………………………………………
[1] سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 72.
[2] کافی، محدث کلینی، جلد 6، صفحه‌ی 431، باب الغناء. شاهد: البرهان فی تفسیر القرآن، بحرانی، جلد 4، صفحه‌ی 154، ذیل آیه‌ی 72 سوره‌ی فرقان؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، علامه مجلسی، جلد 22، صفحه‌ی 301، حدیث 6؛ تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، قمی مشهدی، جلد 9، صفحه‌ی 443، ذیل آیه‌ی 71 تا 77 سوره‌ی فرقان.