قَالَ أَبُو عَبْدِ اللهِ (عَلَیهِ‌السَّلامُ): «بَیتُ الْغِنَاءِ لَا تُؤْمَنُ فِیهِ الْفَجِیعَةُ وَ لَا تُجَابُ فِیهِ الدَّعْوَةُ وَ لَا یَدْخُلُهُ الْمَلَکُ»
امام صادق (که سلام بر ایشان باد) فرمودند: خانه‌ای که موسیقی در آن باشد، از سختی و اندوه در امان نیست و دعا در آن مستجاب نمی‌شود و فرشته داخل آن نمی‌گردد.
………………………………………………
کافی، محدث کلینی، جلد 6، صفحه‌ی 433، باب الغناء؛ وسائل الشیعة، محدث عاملی، جلد 17، صفحه‌ی 303، باب تحریم الغناء حتى فی القرآن و تعلیمه و أجرته. شاهد: دعائم الإسلام، ابن حیّون، جلد 2، صفحه‌ی 204، فصل ذکر الدخول بالنساء و معاشرتهن؛ روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، مجلسی اول، جلد 10، صفحه‌ی 133، باب حد شرب الخمر و ما جاء فی الغناء و الملاهی؛ وافی، فیض کاشانی، جلد 17، صفحه‌ی 214؛ هدایة الأُمة إلى أحکام الأئمة (علیهم‌السلام)، محدث عاملی، جلد 6، صفحه‌ی 34، الرابع: ما یتعلق بالغناء؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، علامه مجلسی، جلد 22، صفحه‌ی 305، حدیث 15؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، محدث نوری، جلد 13، صفحه‌ی 213، باب تحریم الغناء حتى فی القرآن و تعلیمه و أجرته.