الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ عَنْ عَلِی (عَلَیهِ‌السَّلامُ) فِی حَدِیثٍ قَالَ: «سِتَّةٌ لَا یَنْبَغِی أَنْ یُسَلَّمَ عَلَیهِمُ الْیَهُودُ وَ النَّصَارَى وَ أَصْحَابُ النَّرْدِ وَ الشِّطْرَنْجِ وَ أَصْحَابُ الْخَمْرِ وَ الْبَرْبَطِ وَ الطُّنْبُورِ وَ الْمُتَفَکِّهـُونَ بِسَبِّ الْأُمَّهَاتِ وَ الشُّعَرَاءُ»
راوی از استاد عالی (که سلام بر ایشان باد) نقل کرده که فرمودند: سلام کردن بر شش گروه، شایسته نیست؛ یهودیان، مسیحیان، اصحاب نرد و شطرنج، شرابخواران، اصحاب بربط* و تنبور* [ساز و آواز] و کسانی که با فحش دادن به مادران، تفریح می‌کنند و شاعران [غیر منهاجی].
………………………………………………
وسائل الشیعة، جلد 12، صفحه‌ی 50. شاهد: بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد 73، صفحه‌ی 9.