عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (عَلَیهِ‌السَّلامُ) فِی حَدِیثِ شَرَائِعِ الدِّینِ قَالَ: «وَ الْکَبَائِرُ مُحَرَّمَةٌ وَ هِیَ الشِّرْکُ بِاللَّهِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الَّتِی حَرَّمَ اللهُ وَ عُقُوقُ الْوَالِدَینِ … وَ الْمَلَاهِیُ الَّتِی تَصُدُّ عَنْ ذِکرِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَکْرُوهَةٌ کَالْغِنَاءِ وَ ضَرْبِ الْأَوْتَارِ وَ الْإِصْرَارُ عَلَى صَغَائِرِ الذُّنُوبِ»
امام صادق (که سلام بر ایشان باد) فرمودند: و گناهان کبیره عبارتند از شرک به خدای تعالی و کشتن کسی که خدا، کشتن او را ممنوع کرده است و عاق پدر و مادر شدن … [تا این که فرمودند:] و سرگرمی‌هایی که از یاد خدا(یی که با عزت و جلال باد) باز می‌دارد ناشایست است مانند موسیقی و تار زدن و اصرار بر گناهان کوچک.
………………………………………………
خصال، شیخ صدوق، جلد 2، صفحه‌ی 610، خصال من شرائع الدین؛ وسائل الشیعة، محدث عاملی، جلد 15، صفحه‌ی 331، باب تعیین الکبائر التی یجب اجتنابها. شاهد: بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد 76، صفحه‌ی 10، باب 68: معنى الکبیرة و الصغیرة و عدد الکبائر.