عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ (عَلَیهِ‌السَّلامُ): «أَنَّ أمِیرَ المُؤمِنینَ (عَلَیهِ‌السَّلامُ) رُفِعَ إِلَیهِ رَجُلٌ قَتَلَ خِنْزِیراً فَضَمَّنَهُ (ضَمَّنَ رَجُلًا أَصَابَ خِنْزِیراً لِنَصْرَانِیٍّ) وَ رُفِعَ إِلَیهِ رَجُلٌ کَسَرَ بَرْبَطاً فَأَبْطَلَهُ»
امام صادق (که سلام بر ایشان باد) فرمودند: مردی که خوکی [از مردی نصرانی] را کشته بود، به نزد استاد عالی (که سلام بر ایشان باد) آوردند، پس او را ضامن پرداخت قیمت خوک کردند و مردی که بَربَطی* شکسته بود را به نزد ایشان آوردند، او را ضامن ندانستند.
………………………………………………
تهذیب الأحکام، شیخ طوسی، جلد 10، صفحه‌ی 309، باب الجنایات على الحیوان؛ وسائل الشیعة، محدث عاملی، جلد 29، صفحه‌ی 262، باب حکم قاتل الخنزیر و کاسر البربط.