عَنْ أَبِی وَلَّادٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللهِ (عَلَیهِ‌السَّلامُ) جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِنَا وَرِعاً سِلْماً کَثِیرَ الصَّلَاةِ قَدِ ابْتُلِیَ بِحُبِّ اللَّهوِ وَ هُوَ یَسْمَعُ الْغِنَاءَ فَقَالَ: «أَ یَمْنَعُهُ ذَلِکَ مِنَ الصَّلَاةِ لِوَقْتِهَا أَوْ مِنْ صَوْمٍ أَوْ مِنْ عِیادَةِ مَرِیضٍ أَوْ حُضُورِ جِنَازَةٍ أَوْ زِیارَةِ أَخٍ؟» قَالَ قُلْتُ: لَا لَیسَ یَمْنَعُهُ ذَلِکَ مِنْ شَیءٍ مِنَ الْخَیْرِ وَ الْبِرِّ. فَقَالَ: «هَذَا مِنْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ مَغْفُورٌ لَهُ ذَلِکَ إِنْ شَاءَ اللهُ»
راوی می‌گوید: به امام صادق (که سلام بر ایشان باد) عرض کردم: فدایتان شوم، همانا مردی از یاران ما، صاحب تقوا و تسلیم و بسیار نمازگزار، گرفتار به محبت سرگرمی شده و موسیقی گوش می‌دهد. فرمودند: آیا او را از نماز خواندن در اول وقتش یا از روزه یا از عیادت مریض یا حضور در تشییع جنازه یا زیارت برادر [ایمانی‌اش] باز می‌دارد؟ عرض کردم: نه، مانع از انجام هیچ کار خیر و نیکویی نمی‌شود. فرمودند: این از گام‌های شیطان است. اگر خدا بخواهد بر او خواهد بخشید. [و او موفق به ترک موسیقی خواهد شد].
………………………………………………
البرهان فی تفسیر القرآن، بحرانی، جلد 3، صفحه‌ی 250، ذیل آیه‌ی 24 سوره‌ی رعد؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 141، باب 23: الجنة و نعیمها.