عَنِ الرِّضَا (عَلَیهِ‌السَّلامُ): «وَ نَرْوِی أَنَّهُ مَنْ لَقِیَ فِی بَیتِهِ طُنْبُوراً أَوْ عُوداً أَوْ شَیئاً مِنَ الْمَلَاهِیِ مِنَ الْمِعْزَفَةِ وَ الشِّطْرَنْجِ وَ أَشْبَاهِهِ أَرْبَعِینَ یَوْماً فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللهِ فَإِنْ مَاتَ فِی أَرْبَعِینَ مَاتَ فَاجِراً فَاسِقاً مَأْوَاهُ النَّارُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ»
امام رضا (که سلام بر ایشان باد) فرمودند: و روایت می‌کنیم که هر کس چهل روز در خانه‌اش تنبور* یا عود* یا چیزی از سرگرمی‌ها از آلات موسیقی و شطرنج و مانند آن را نگه دارد، سزاوار غضب خدا می‌شود. پس اگر در آن چهل روز بمیرد، فاجر* و فاسق* مُرده است و جایگاهش آتش است و بد بازگشت‌گاهی است.
………………………………………………
فقه الرضا (علیه‌السلام)، شیخ صدوق، صفحه‌ی 282، باب شرب الخمر و الغناء؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد 76، صفحه‌ی 253، باب 100: المعازف و الملاهی؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، محدث نوری، جلد 13، صفحه‌ی 218، باب تحریم استعمال الملاهی بجمیع أصنافها.