قَالَ رَسُولُ اللهِ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمْ): «إنَّمَا نُهِیتُ عَن صَوتَینِ أحْمَقَیْنِ فَاجِرَیْنِ صَوتٌ عِندَ نَغمَةِ لَهْوٍ وَ لَعِبٍ وَ مَزَامِیرُ شَیْطَانٍ وَ صَوْتٌ عِندَ مُصِیبَةٍ»
استاد اعظم (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) فرمودند: همانا از دو صدای احمق فاجر، نهی شده‌ام، صدای نغمه‌ی سرگرم‌کننده و بازی و نَی‌های* شیطان و صدایی [از شیون و کفرگویی] در وقت مصیبت.
………………………………………………
دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 5، صفحه‌ی 160.