حاج فردوسی

معلم معنویت و مؤلف منهاج فردوسیان

حاج فردوسی

معلم معنویت و مؤلف منهاج فردوسیان

عَنْ نَافِعِ قَالَ: کُنتُ أسِیرُ مَعَ عَبْدُ اللهِ بنِ عُمَرَ فِی طَرِیقٍ فَسَمِعَ زِمَارَةَ رَاعٍ، فَوَضَعَ إصْبَعَیْهِ فِی اُذُنَیْهِ ثُمَّ عَدَلَ عَن الطَّرِیقِ فَلَمْ یَزَلْ یَقُولُ: یَا نَافِعَ أ تَسْمَعُ؟ قُلْتُ: لَا. فَأخْرَجَ إصْبَعَیْهِ مِن اُذُنَیْهِ وَ قَالَ: هَکَذَا رَأَیْتُ رَسُولَ اللهِ (صَلَّی اللهُ ‌‌عَلَیهِ ‌وَ آلِهِ ‌وَ سَلَّمْ) صَنَعَ.

نافع می‌گوید: با عبد الله بن عمر در راهی می‌رفتم، پس صدای نَی‌نوازی چوپانی را شنید. انگشتانش را بر گوش‌هایش گذاشت و از راه خارج شد. سپس همواره می‌گفت: ای نافع، آیا می‌شنوی؟ گفتم: نه. پس انگشت از گوش‌هایش برداشت و گفت: دیدم که پیامبر خدا (که درود و سلام خداوند بر ایشان و خاندانشان باد) چنین کردند.
………………………………………………
دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 5، صفحه‌ی 159. (أخرجه ابن أبى الدنیا و البیهقی)

تعداد نظراتی که بر این مطلب نوشته شده است: ۰ نظر

اولین نفری باشید که در مورد این مطلب، اظهار نظر می‌کند
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
این وبگاه در ستاد ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به شماره‌ی شامد: «1 - 1 - 769104 - 65 - 0 - 3» ثبت شده و تابع قوانین مکتوب جمهوری اسلامی ایران است. / مطالب این وبگاه، وقف عام بوده و نشر آن، حتی بدون نام، آزاد است