حاج فردوسی

پس بهوش باش و با جماعتی که موسیقی، همچون خون در رگ‌هایشان جریان یافته و تا عمق وجودشان ریشه دوانده، همراه مشو. اینان نه در سؤالات هولناک قبر، به یاری‌ات خواهند آمد و نه در صحرای محشر به دادت می‌رسند و نه در موقف صراط، دستت را می‌گیرند. اینان هیزم جهنم هستند، پس دعوتشان برای گناه را جواب مده و پاکدامنی خود را تباه مساز.

و وای بر آن کس که بعد از آشنایی با «منهاج فردوسیان»، همان راه روشن برای رسیدن به بالاترین قلّه‌ی بهشت برین، با حال تکبر، چنان که گویی آن را نمیشناسد، بر گمراهی خویش، سماجت ورزد‌.

پس بعد از خدا و نشانه‏‌هاى او به کدام سخن خواهند گروید؟! واى بر هر دروغ‌زن گناه‏‌پیشه، [که] آیات خدا را که بر او خوانده می‌‏شود می‌‏شنود و باز به حال تکبر، چنان که گویى آن را نشنیده است، ‏[بر گمراهی خود] اصرار می‌کند‌. پس او را از عذابى پردرد، خبر ده‌.