حاج فردوسی

یک آرامش خاصی در متن شما هست. از کمک شما بی‌نهایت ممنون، پاسخ شما رو از قبلترها می‌دونستم، اما خب اینبار انگار یک جورایی احساسش کردم. من با شخصی صحبت کردم و اون در قم هست، قرار شد اون کمی در رابطه با راه شما تحقیق کنه. با عرض پوزش یک سوال دیگه (چون من در تهران هستم) آیا از طریق خود اسلام، یعنی «نماز و قرآن» نمی‌شه این آرامش و حمایت رو به دست آورد؟

باز هم تشکر از پاسخ شما

بأسمه تعالی شأنه

منهاج فردوسیان چیزی جز اسلام ناب و تشیع خالص نیست. فقط فرقی که حاصل شده این است که در منهاج فردوسیان، آموزه‌های اسلام ناب به صورت منظم و مرتب در اختیار کسانی که قصد رسیدن به کمال و سعادت دارند، قرار می‌گیرد.

پس با تنظیم کردن اعتقادات خود با قواعد نظری منهاج، یک شیعه‌ی اثنی عشری از لحاظ عقیده خواهید شد و با مراعات کردن قوانین منهاج، از جهنم سوزان رها شده و به بهشت برین خداوند (در دنیا و آخرت) خواهید رسید.

نکته‌ی دیگری که باید تذکر بدهم این است که تعالیم روح بخش و سعادت آفرین اسلام در نماز و قرآن خلاصه نمی‌شود. علت اصلی این‌که اسلام موجود نتوانسته مسلمانان را به نجات و رستگاری و آرامش برساند، همین است که مسلمانان از قسمتی از دستورات اسلام آگاهی دارند و به قسمت اندکی از همان دستورات عمل می‌کنند. عمری ها، اسلام را در نماز جماعت و وز وز قرآن خواندن و ریش بلند می‌دانند و شیعیان، اسلام را در عزاداری و شله‌ی نذری و سفره‌ی حضرت رقیه و نخ بستن به ضریح امامزادگان خلاصه کرده اند.

در صورتی که در منهاج فردوسیان، تمام دستورات رهایی بخش اسلام به آگاهی سالک منهاجی می‌رسد و او می‌کوشد با عمل کردن مرحله به مرحله به این دستورات، خود را به نهایت قله‌ی کمال و سعادت برساند.

حاج فردوسی