حاج فردوسی

در مکتب قلندران بی‌عار بی‌خاصیت بزعم خودشان نماز را کنار گذاشتن و نیاز را چسبیدن زیرا میگویند ما به مرحله‌ای از یقین رسیده‌ایم که به نماز احتیاجی نیست لطفاً دراین مورد راهنمایی کنید متشکرم

باسمه تعالی

همانطور که نوشته‌اید، برخی فرقه‌های صوفیه، کلمه‌ی یقین در آیه‌ی «و اعبد ربک حتی یأتیک الیقین» [سوره‌ی حجر، آیه‌ی 99] را به معنی مقام یقین گرفته‌اند در صورتی که به اتفاق علمای اسلام، این کلمه به معنی مردن است و منظور، یقینی است که پس از شهود عالم آخرت حاصل می‌شود.

در این صورت، معنی آیه چنین خواهد بود: پروردگارت را عبادت کن تا زمانی که مرگت فرا رسد.

برخی دیگر از فرقه‌های صوفیه بدون این‌که حرفی از رسیدن به درجه‌ی یقین به میان آورند، معتقدند که صوفی می‌تواند به جای نماز خواندن، نیاز بدهد یعنی مقداری خوراکی (البته بهتر است گوسفندی باشد) را به قطب تقدیم نماید تا او مراسم دیگ جوش برگزار کند و صوفیان را اطعام کند. چنین کسی می‌تواند تا یک هفته نماز نخواند!

جالب این است که از بعضی صوفی‌ها که می‌پرسند آیا شما نماز می‌خوانید؟! می‌گوید: نه، ولی نیاز می‌دهم!

در کتاب «آشنایی منهاج فردوسیان»، هشتاد فرق منهاج فردوسیان با صوفیه برشمرده شده است که بسیار قابل استفاده می‌باشد.

همچنین مطالعه‌ی کتاب «کشف الاشتباه در کجروی اصحاب خانقاه» اثر بسیار خوبی در زدودن محبت این گروهک منحرف از دل دارد.

حاج فردوسی