سلام. لطفاً برای حضور قلب در نماز مفصلا راهنمایی بفرمایید یا کتاب جهت مطالعه ارائه دهید. سعی میکنم اول وقت نماز بخوانم. اذان اقامه بگویم. مستحبات نماز را رعایت کنم و… اما به نماز که می‌ایستم دو سه جمله اول متوجه‌ام چه میگویم اما ناگهان متوجه میشوم رکعت سومم و حواسم باز پرت شده است. راهنمایی بفرمایید تا چه حدی طبیعی است چونکه حتی نماز شبم هم همینگونه است و بعد عذاب وجدان می‌گیرم که نمازم به دردی نمیخورد و باعث رشد و تعالیم نخواهد شد و فقط رنج شب بیداریش برایم می‌ماند.
ممنون از سایت خوب و مفیدتان
************
باسمه تعالی و تقدّس
سلام علیکم
نکاتی که می‌نویسم را به دقت مرور بفرمایید تا گشایشی در کارتان باشد، ان شاء الله.
1. راه‌هایی که برای تمکز خیال و ضبط ذهن در صوفیه و مکتب‌های شرقی مانند بودیسم آمده و با نام‌هایی مانند یوگا، مدیتیشن و ذن از آن یاد می‌شود را به هیچ وجه توصیه نمی‌کنم و مورد سفارش استادان منهاج فردوسیان (علیهم السلام) نبوده است.
2. قانون‌های قبل از قانون حضور قلب را به خوبی رعایت کنید. این کار موجب می‌شود وقتی به محاسبه‌ی حضور قلب رسیدید، بسیار برایتان آسان شده باشد.
3. سعی کنید لحظاتی قبل از نماز، از چیزهایی که ذهن را پراکنده می‌کند مانند سخن گفتن با دیگران [حضوری یا تلفنی] دوری کنید.
4. قبل از نماز یا تلاوت قرآن، صادقانه دعا کنید و از خدای مقلّب القلوب بخواهید که دلتان را نگه دارد و از پراکندگی‌ها به حالت جمع برساند. و این کار را بسیار جدّی بگیرید که دعا، نقش مؤثر و ارزشمندی در رسیدن به همه‌ی حاجت‌ها و این حاجت بزرگ دارد.
5. مطالعه‌ی کتاب «قلب عارف» شما را در رسیدن به این مقصود، یاری خواهد رسانید.
6. برای موفقیت شما در این مرحله از سیر تکاملی، دعا خواهم کرد.
و له الحمد
حاج فردوسی