سلام حاج فردوسی عزیز خسته نباشید و با عرض تشکر از جوابهای شما
حاج آقا امروز سالروز تولد منه و من تصمیم گرفتم علاوه بر سالروز تولد جسمی سالروز تولد عقلی خودمو جشن بگیرم یعنی تازه پا در صراط مستقیم بگذارم البته با کمک فقط شخص خودتان.
حاج آقا واقعاً شما گوهر نایابی بودید که من شما رو تازه پیدا کردم و حاضرم تمام سخنان شما رو مو به مو گوش کنم و عمل کنم واقعاً با این تفاسیر دیگه به کسی و کتابی اعتماد ندارم و تنها کاری که میتونم واستون انجام بدم اینه که شما رو سر نمازم دعا کنم.
فقط حاج آقا بعضی مواقع سوالاتی به ذهنم میرسه که باید بیزحمت جوابمو بدین که تعدادی از سوالاتمو الان ذکر میکنم
1 ـ در جزوه‌ی درباره منهاج در قسمت نقاط اشترک و افتراق منهاج فردوسیان با تصوف در گزینه در باب موسیقی مواردی ذکر کرده‌اید. میخواهم بدانم آیا تمام موزیکها و موسیقیها اعم از پاپ کلاسیک سنتی و اصیل مشکل دارد یا نه؟ پس اگر مشکل دارد خواننده‌هایی مثل آقای عصار محمد اصفهانی شجریان افتخاری شهرام ناظری و یا اهنگهای ورزشی که گاها از رادیو و تلویزیون پخش میشوند و یا حتی اهنگهای مارشی جنگ و اهنگهای دوران دفاع مقدس که ادم را به وجد می‌اورند چه؟ آیا گوش دادن به این اهنگها برای تنوع مشکل دارد البته بحث گوش کردن به قرآن و دعا جدای از این مسایل می‌باشد
بیزحمت حاج آقا تکلیف منو با این مساله رو مثل سوالهای قبلیم جواب کامل بدهید.
با تشکر ویژه از شما حاج فردوسی گل
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
در مور غنا و موسیقی، بحث‌های بسیار و مفصلی صورت گرفته است. برخی کارشناسان، موسیقی را مفید و برخی مضر می‌دانند. بعضی‌ها بین موسیقی تفکیک قائل شده و نواهای تند و غربی را مضر ولی نواهای نرم و شرقی را مفید می‌دانند. حتی بعضی قائل به موسیقی درمانی شده‌اند! یعنی مدعی هستند که می‌توان با گوش دادن به آهنگ‌های خاص، برخی بیماری‌ها را بهبود بخشید. ولی از منظر منهاج فردوسیان و منهاجیون، چون علم بشر محدود و ناقص است، باید به دامن وحی پناه برد و اگر تمام دانشمندان جهان در یک سو به حمایت از موسیقی بپردازند ولی استاد اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) غیر آن را بفرمایند، ما پیروی از استادان منهاج فردوسیان (علیهم السلام) را بر می‌گزینیم.
به همین دلیل، چون استاد معظم حضرت امام صادق (علیه‌السلام) [که نظرشان همان نظر رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و بالاترین نظرهاست،] فرموده‌اند: «لَا خَیْرَ فِیهِ، لَا تَقْرَبْهُ» یعنی هیچ خیری در گوش دادن به موسیقی نیست و نزدیکش هم مرو، اصحاب منهاج، از گوش دادن به هرگونه موسیقی مصنوعی، پرهیز می‌کنند.
منظور از موسیقی مصنوعی، موسیقی‌هایی است که انسان از وسایل مخصوص موسیقی یعنی سازهای بادی و ضربی و زهی تولید می‌کند.
البته گوش دادن به آهنگ طبیعت، مانند صدای باد، صدای پرندگان، صدای آبشار و همچنین گوش دادن به نوای خوش تلاوت قرآن و دعاها، بدون اشکال بوده و در برخی مواقع، ثواب هم دارد.
پس به چند مطلب مهم در مورد موسیقی توجه داشته باشید:
اول: هیچوقت عمداً به موسیقی گوش ندهید، ولی اگر به گوشتان رسید و نتوانستید از معرضش فرار کنید، اشکال ندارد.
دوم: هر صدای موزونی که از ساز تولید شده باشد، حتی اگر سرود ملی یا مارش جنگی باشد را گوش ندهید چون در برخی فرمایشات استادان منهاج فردوسیان (علیهم السلام) از گوش دادن به صدای ساز (سازهایی مانند: تار، تنبور، طبل، سنج، چنگ و نی) نهی شده است بدون این که فرقی بین آهنگ‌ها قائل شده باشند. پس احتیاط در این است که هیچ صدای تولید بشر از سازهای موسیقی را گوش ندهید.
سوم: در هیچ جای قرآن یا روایات معتبر، اثری از «موسیقی عرفانی» نیست. همانطور که رقص عرفانی (معروف به سماع) از نظر شرعی ممنوع است، موسیقی عرفانی هم دروغی از دروغ‌های صوفیه بوده و ممنوع است.
چهارم: اگر کسی قرآن کریم یا سخنان حق و راستین را با موسیقی همراه کند، به آن آیات و سخنان حق، جفا کرده است و کیفرش سخت تر خواهد بود.
در پایان، روایت زیبایی از کتاب «بهشت و جهنم در منهاج فردوسیان» می‌آورم تا با دقت در آن، عزمتان بر پاک کردن گوش از موسیقی، راسخ تر گردد. ان شاء الله.
قَالَ: قُلْتُ له علیه‌السلام: جُعِلْتُ فِدَاک إِنِّی أَرَدْتُ أَنْ أَسْأَلَک عَنْ شَیءٍ أَسْتَحْیی مِنْهُ. قَالَ: سَلْ. قُلْتُ: هَلْ فِی الجَنَّةِ غِنَاءٌ؟ قَالَ: «إِنَّ فِی الجَنَّةِ شَجَراً یأْمُرُ اللهُ رِیاحَهَا فَتَهُبُّ فَتَضْرِبُ تِلْک الشَّجَرَةُ بِأَصْوَاتٍ لَمْ یسْمَعِ الخَلَائِقُ بِمِثْلِهَا حُسْناً. ثُمَّ قَالَ: هَذَا عِوَضٌ لِمَنْ تَرَک السَّمَاعَ فِی الدُّنْیا مِنْ مَخَافَةِ اللهِ» [بهشت و جهنم در منهاج فردوسیان، سند 51، صفحه‌ی 47 به نقل از: تفسیر قمی/2/170؛ بحار الانوار/8/127]
ترجمه: (راوی می‌گوید: به محضر مقدس امام صادق علیه‌السلام) عرض کردم: فدایت شوم میخواهم چیزی از شما بپرسم ولی خجالت می‌کشم.
فرمودند: بپرس
عرض کردم: آیا در بهشت، موسیقی هم هست؟
فرمودند: [آری، ] در بهشت، درخت ـ ی وجود دارد که خدای متعال باد را امر می‌کند تا [بر آن درخت، ] بوزد. پس آن درخت [به واسطه‌ی وزش آن باد، ] صداهایی تولید می‌کند که هیچکس به خوبی آن را نشنیده است.
سپس فرمودند: این [شنیدن نغمه‌ها و موسیقی‌های بهشتی] پاداش کسی است که موسیقی را در دنیا به خاطر ترس از خدا ترک کرده باشد.
موفق باشید
حاج فردوسی