با سلام خدمت حاج فردوسی
موضوع عالم ذر سال هاست که ذهن بنده رو مشغول کرده و سوالات و شبهات بسیاری از این عالم برایم به وجود آمده که متاسفانه با اینکه بحث روی آن زیاد صورت گرفته اما به نتیجه‌ی جامع و کاملی نرسیدم.
اینکه واقعاً حقیقت عالم ذر به چه صورت هست؟ چه زمانی رخ داده؟ چه کسانی گفتند آری و چه کسانی گفتند خیر؟ مگر آن موقع انسان دارای قدرت تشخیص بوده که عده‌ای نپذیرفتند؟ آیا امامان و 14 معصوم به این دلیل برگزیده شده‌اند که که زودتر از بقیه بلی را گفته‌اند یا دلیل دیگری دارد؟
اگر خداوند سرنوشت همه را تعیین کرده و می‌داند دقیقا چه سرنوشتی برای انسان‌ها به وجود می‌آید و یا جهان هستی؛ پس هدف از خلقت چه بوده؟ پس اختیار چیست؟ آیا مگر نه این است که اختیاری که ما داریم و انتخابی که می‌کنیم را نیز خدا می‌داند؟ امامان و پیامبر چگونه مثل روز احوال آخرالزمانی‌ها را می‌دانند؟ یا مثلاً شخصی میرود خدمت امام علی (ع) و میگوید من از شیعیان شما هستم ولی حضرت میفرمایند که نه تو نیستی چون در عالم ذر به ولایت ما شهادت ندادی. حالا چطور می‌توان فهمید که من هم در آن عالم شهادت داده‌ام یا نه؟ و سوالات بسیاری در این زمینه.
درست است که پاسخ این سوالات و شبهات در مسیرم (منهاج) تأثیری ندارند. اما لطف کنید و پاسخ بفرمایید. بسیار ممنون
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
اینطور نیست که پرسش و پاسخ درباره‌ی عالم ذر و قضا و قدر که برگشت به جبر و اختیار دارد، تأثیری در کمال و سعادت نداشته باشد؛ بلکه بر عکس، کاملاً اثر دارد و اثر منفی هم دارد. در کتاب منهاج فردوسیان می‌خوانیم:
قاعده 98/2: در منهاج فردوسیان اعتقاد دارند؛ تعمُّق کردن در حقیقتِ «قضا و قدر» خطرناک است.
با توجه دادنتان به یک روایت از امیرالمؤمنین (علیه السلام) امیدوارم دلتان روشن و جانتان بیدار شده و از ورود ذهن به محدوده‌های خطرناکی ـ مانند آنچه در بالا نوشته‌اید ـ جلوگیری کنید.
وَ سُئِلَ عَلِی عَنِ الْقَدَرِ فَقَالَ: «طَرِیقٌ مُظْلِمٌ فَلَا تَسْلُکوهُ وَ بَحْرٌ عَمِیقٌ فَلَا تَلِجُوهُ وَ سِرُّ اللَّهِ فَلَا تَتَکلَّفُوهُ» [نهج البلاغة/526/287؛ بحار الأنوار/1/210؛ روضة الواعظین/1/40؛ شرح نهج البلاغة/19/181؛ غررالحکم/102؛ متشابه القرآن/1/200]
ترجمه: از آقا درباره‌ی قَدَر سؤال شد، فرمودند: راه تاریکی است در آن قدم نزنید و دریای ژرفی است در آن داخل نشوید و راز خدائیست برای فهم آن خود را به زحمت نیفکنید.
امیدوارم شما هم نصیحت مولا را گوش کنید و خود را در فهمیدن چیزهایی که فهمیدنش در حد و اندازه‌ی ما نیست و خطرناک است، به زحمت نیاندازید.
در مراعات قوانین منهاج فردوسیان موفق باشید
حاج فردوسی