سؤال: چگونه عمل به واضحات و مسلّمات، موجب روشن شدن نادانسته‌ها می‌شود؟
جواب: بر اساس برخی روایات، هر کس به واضحات و مسلّمات یعنی قوانین عملی منهاج فردوسیان عمل کند، حقایق امور یا به تعبیر بهتر، قواعد نظری منهاج فردوسیان، برایش روشن و ملموس می‌شود؛ مثلاً حقیقت «سمیع» و «بصیر» بودن حق تعالی برایش واضح می‌شود و آن را با تمام وجودش درک می‌نماید. به عبارت دیگر، موجب تفصیلی شدن اعتقادات اجمالی‌اش می‌گردد.
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:
«مَنْ عَمِلَ بِمَا یَعْلَمُ وَرَّثَهُ اللهُ عِلْمَ مَا لَمْ یَعْلَمْ» [الخرائج و الجرائح، راوندی، جلد 3، صفحه‌ی 1058؛ الفصول المختارة، شیخ مفید، صفحه‌ی 107]
ترجمه: هر کس به آنچه می‌داند عمل کند، خدای تعالی علم آنچه نمی‌داند را به او خواهد آموخت.
و امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند:
«مَنْ عَمِلَ بِمَا عَلِمَ کُفِی مَا لَمْ یَعْلَمْ» [أعلام الدین، دیلمی، صفحه‌ی 389؛ التوحید، شیخ صدوق، صفحه‌ی 416؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، شیخ صدوق، صفحه‌ی 133؛ مشکاة الأنوار، طبرسی، صفحه‌ی 139؛ وسائل الشیعة، شیخ حر عاملی، جلد 27، صفحه‌ی 16]
ترجمه: هر کس به آنچه می‌داند عمل کند، از آنچه نمی‌داند کفایت می‌شود.