حاج فردوسی

معلم معنویت، مؤلف منهاج فردوسیان، مستجاب الدعوة

حاج فردوسی

معلم معنویت، مؤلف منهاج فردوسیان، مستجاب الدعوة

با سلام و عرض ارادت حضور شما حاج فردوسی عزیز
اگر ممکن است بنده را در خصوص چگونگی صله رحم با بستگان نزدیک بی نماز و اهل ماهواره و نظایر آن راهنمایی بفرمایید.
با تشکر و دعای خیر برای شما

************
باسمه تعالی

سلام علیکم
«رحم» به معنی زهدان است که دستگاه تولید و رشد جنین می‌باشد. پس بحث‌های «صله‌ی رحم» و «قطع رحم» مربوط به بستگان نسبی است؛ یعنی کسانی که به یک رحم مربوط می‌شوند. و بر طبق برخی روایات، تا چهل نسل، رحم محسوب می‌شوند.
پس افرادی همچون پدر زن، مادر شوهر، داماد، عروس، داماد خاله، عروس عمه و … رحم محسوب نمی‌شوند و از محل بحث ما خارج هستند.
در مورد رفتار با «رحم» سه حالت وجود دارد که به ترتیب توضیح می‌دهم و سپس نتیجه گیری می‌کنم؛

حالت اول: صله‌ی رحم، یعنی خوشحال کردن.
آنچه موجب طول عمر و زیاد شدن مال و برکت زندگی است و ثواب عظیم اخروی دارد، خوشحال کردن ارحام است. یعنی اگر بتوانید برای کسی که وابستگی خونی به شما دارد، کاری انجام دهید که او شاد شود، «صله‌ی رحم» انجام داده‌اید. مثلاً برایش زن پیدا کنید، برایش شوهر پیدا کنید، برایش کار پیدا کنید، به او وام قرض الحسنه بدهید، برایش مسکن بسازید یا بخرید، قسمتی از مخارج خانواده‌اش را به عهده بگیرید، برایش هدیه و کادو ببرید و اگر از دیدن شما شاد می‌شود، به دیدنش بروید. حتی اگر از تماس تلفنی و احوالپرسی تلفنی خوشحال می‌شود، به او تلفن زده و حالش را بپرسید. و مانند این موارد.

حالت دوم: قطع رحم، یعنی رنجاندن.
آنچه موجب کوتاه شدن عمر و بی برکتی در زندگی است و کیفر شدید اخروی دارد، رنجاندن «رحم» است به هر طریقی که انجام شود. از جمله کارهایی که موجب رنجاندن ارحام می‌شود و مصداق قطع رحم است می‌توان به این موارد اشاره کرد: دعواهای زمان تقسیم ارث، توهین کردن، کارشکنی کردن و مانع شدن از این که به مقاصدشان برسند و … حتی دعواهای برادران و خواهران (مجرد) در خانه‌ی پدری بر سر لباس، غذا، مسائل درسی، اختلافات سیاسی و بحث‌های بی فایده اگر موجب رنجش طرف مقابل گردد، قطع رحم است و بدون شک پیامدهای بسیار بد دنیوی و اخروی دارد.

حالت سوم: نه صله و نه قطع، یعنی روابط عادی داشتن.
اینطور نیست که اگر کسی صله‌ی رحم نکند، حتماً قطع رحم کرده است. بلکه می‌توان حالتی عادی داشت یعنی نه رحمتان را خوشحال کنید و نه موجب رنجش و آزردگی خاطرش را فراهم آورید. در این حال، گر چه از ثواب و برکات بسیار «صله‌ی رحم» محروم می‌شوید ولی چون موجب رنجش او نشده‌اید، ضرری هم نخواهید دید.
بعد از این مقدمه، برگردیم به سؤال شما: «در خصوص چگونگی صله رحم با بستگان نزدیک بی نماز و اهل ماهواره و نظایر آن»
به نظر می‌رسد شما ـ مثل خیلی از مردم جامعه ـ «صله‌ی رحم» را «دید و بازدید» معنی کرده‌اید. لهذا این اشکال برایتان پیش آمده که با ارحام بی نماز و اهل معصیت، چگونه رفت و آمد کنید که از انحرافات و معصیت‌های آنان به شما و خانواده تان آسیبی نرسد. در عین حال خود را ملزم می‌دانید که حتماً باید با آنها رفت و آمد داشته باشید.
از مقدمات بالا، به روشنی معلوم می‌شود که برای صله‌ی رحم، اصلاً نیازی به رفت و آمد نیست و می‌توان در حالی که اصلاً رحم را نبینید، او را خوشحال کنید و ثواب بزرگ صله‌ی رحم را کسب کنید. همچنین می‌توانید او را نیازارید و برایش ایجاد گرفتاری و دردسر نکنید، تا گرفتار قطع رحم نشوید. یکی از بهترین راه‌های صله‌ی رحم، «استغفار کردن»، «دعا کردن» و «زیارت کردن» برای ارحام در زندگی و بعد از مرگ آنهاست.

و اما جواب: وظیفه‌ی شرعی شما این است که خود و خانواده‌یتان را از معرض گناه و انحراف دور کنید پس اگر قوم و خویش شما اهل معصیت است و احتمال واگیری به خود یا خانواده تان می‌دهید، رفت و آمد با آنها را محدود کنید ولی از خوشحال کردنشان از هر راهی که به نظرتان می‌رسد، دریغ ننمایید؛ مانند تماس تلفنی، کارت پستال فرستادن، سلام رساندن توسط دیگران، سفارش آنها را به دیگران کردن و مانند اینها.
امیدوارم حق مطلب را بیان کرده و راه درست را نشان داده باشم.

موفق باشید
حاج فردوسی

تعداد نظراتی که بر این مطلب نوشته شده است: ۰ نظر

اولین نفری باشید که در مورد این مطلب، اظهار نظر می‌کند
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
این وبگاه در ستاد ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به شماره‌ی شامد: «1 - 1 - 769104 - 65 - 0 - 3» ثبت شده و تابع قوانین مکتوب جمهوری اسلامی ایران است. / مطالب این وبگاه، وقف عام بوده و نشر آن، حتی بدون نام، آزاد است