سلام. قاعده 2/160 که بیانگر قدر و منزلت نداشتن حسن بصری نزد اصحاب منهاج فردوسیان است، را قبول داشته و دارم و خواهم داشت. اما صوفیه در کتاب «حسن بصری گنجینه‌دار علم و عرفان» تمام احادیثی که در مذمت بصری نقل شده را با روش نقد حدیث رد کرده و علمای شیعی بسیاری را ذکر کرده‌اند که بصری را تأیید نموده‌اند. برای دفاع از این قانون چه پاسخی دارید، یعنی این قانون بر چه پایه‌ای استنهاج شده؟
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
چون کتاب مذکور و ردیه‌ی نویسنده‌اش بر روایاتی که در مذمت حسن بصری رسیده را ندیده‌ام، نمی‌توانم بررسی علمی روشنی داشته باشم.
ولی بر طبق اصول استجماع قواعد و قوانین منهاج، تمام روایات مذمت، صحیح است و نتیجه‌اش، همان است که در قاعده‌ی 160 نسخه‌ی اول آمده است.
مبانی استجماع قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان را می‌توانید در کتاب «اصول استجماع منهاج فردوسیان» به تفصیل ببینید.
همچنین علمایی برای ما محترم و قابل استناد هستند که علاوه بر تشیّع، مذاق فقهی ـ روایی داشته باشند. ندیده اطمینان دارم تمام یا بخشی از کسانی که حسن بصری را تأیید کرده و نامشان در کتاب مذکور آمده، شیعه نیستند و اگر شیعه‌ای در میانشان باشد، دارای مذاق فلسفی ـ عرفانی و دارای گرایشات پررنگ به صوفیه هستند. البته قضاوت دقیق، بعد از بررسی مفصل، امکان‌پذیر است.
موفق باشید
حاج فردوسی