سلام. هر چند شاید سؤالات بی‌ربط است ولی به هر حال برای حقیر سؤال است. یک مجتهد طبق چه شرایط و ویژگی به یک فرد اجازه روایت می‌دهد؟ در درس خارج فقه چه کتابی تدریس می‌شود؟
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
از این که خودتان تذکر داده‌اید که این سؤالات ربطی به منهاج فردوسیان و مباحث تربیتی آن ندارد، تشکر می‌کنم.
جواب سؤال اول: هر طلبه که در نزد استادش کتابی حدیثی را به صورت کامل درس می‌گرفت و استاد می‌توانست دریابد که این طلبه، توانایی و مهارت لازم برای انتقال این روایات به نسل بعد را دارد، به او اجازه می‌داد تا آن کتاب را از او نقل نماید. اگر این توانایی شاگرد در نزد استاد برای تمام روایات، ثابت می‌شد، اجازه‌ی مطلق صادر می‌نمود. اجازه‌ی مطلق به این معنی است که این شاگرد از نظر این استاد، به درجه‌ای رسیده که می‌تواند تمام روایات را بشناسد و راست و دروغش را تشخیص دهد و به نسل بعد منتقل سازد. اجازه دادن و اجازه گرفتن در زمان کنونی، منسوخ شده است.
جواب سؤال دوم: درس خارج یعنی درسی که «خارج» از چهارچوب کتاب است. پس در درس خارج، کتاب خاصی مبنا نیست بلکه یک مبحث علمی از کتاب‌های مختلف و از دیدگاه صاحب‌نظران مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرد.
البته خیلی از مدرسین خارج، کتاب‌هایی مانند «جواهر الکلام»، «عروة الوثقی» و «تحریر الوسیله» را مبنای درس خود دارند و عملاً خارج از کتاب نیست بلکه در چهارچوب کتاب مشخص، به طرح اشکالات و نظرات دیگران می‌پردازند.
موفق باشید
حاج فردوسی