با عرض سلام مجدد و تشکر
1. این برادری با اخوتی که برادران ایمانی میبندند تفاوتی دارد؟
2. اگر براساس آزمون، اخوتی بسته شد و رویه برادر دینی عوض شد چه؟
3. آیا اخوت با چند نفر، خلاف سنت نیست؟
4. آیا مبلغ دینی می‌تواند با گروهی اخوت ببندد تا به این بهانه بتواند بهتر کار فرهنگی کند (مثلا با گروهی از نوجوانان اخوت ببندد برای منهاجی کردن آنان یا هیئتی کردن و…)؟
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
جواب شما را به صورت تک به تک عرض می‌کنم و به نستعین.
جواب 1: قبلاً با تحقیق عرض شد چیزی به عنوان «عقد اخوت» و «صیغه‌ی برادری» سند درستی ندارد. ولی این «برادری» ریشه و عمق واقعی در روح و باورهای دو طرف دارد و نمی‌توان با لفظی ایجاد کرد یا از بین برد.
جواب 2: باید نهایت تلاش را برای نجات و بازگرداندنش به راه راست انجام داد.
جواب 3: خلاف سنت نیست ولی بسیار کم اتفاق می‌افتد.
جواب 4: اگر منظورتان خواندن «عقد اخوت» است که قبلاً عرض شد، سند درستی ندارد ولی اگر منظورتان این است که با جمعی طرح دوستی بریزد، اشکال ندارد و اگر با شرایطش باشد، می‌تواند خیلی هم موفقیت‌آمیز باشد.
موفق باشید
حاج فردوسی