سلام علیکم و رحمة الله
عرض ادب و احترام خدمت بنده خوب خدا حاج فردوسی
امیدوارم که در ظل عنایات خاصه حضرت ولیعصر (صلی الله علیه) باشید و باشیم و ان شاءالله از ماه پر برکت رجب هم بهره کافی را ببرید و ببریم ان شاء الله.
غرض از مزاحمت و گرفتن وقت پربار شما سوالی است که از حضورتان داشتم. بنده برادرانی دارم که برایم بسیار مهم‌اند و عزیزتر از جانم هستند. به هدایت آنها به سوی راه کمال و سعادت حریصم و دوست دارم گنجی را که یافته‌ام در اختیارشان قرار دهم. واضح‌تر بگویم می‌خواهم بخشی از برنامه منهاج فردوسیان را برایشان ارائه کنم. اما نه با نام منهاج فردوسیان. البته برخی از مصطلحاتی که در این برنامه وجود دارد را با زبان ساده‌تر بیان نموده‌ام.
اگر اجازه دهید و راضی باشید این کار را انجام دهم. این ایمیل جهت کسب اجازه از شما به منظور ارائه بخشی از این برنامه است. البته فایلی را که بنده خودم برای ارائه به دوستانم آماده کرده‌ام را خدمتتان عرضه می‌نمایم تا ان شاء الله جای شبهه‌ای باقی نماند.
بیشترین پافشاری حقیر در این کار بر روی اصول عقاید و جدول محاسبه بوده است. همان جدول محاسبه‌ای که خودتان آن را برای آقایان و خانم‌ها کامل نموده بودید.
اللهم وفّق لنا فی امرنا
و العاقبة للمتقین
با تشکر
************
باسمه تعالی
با تقدیم تشکر از مساعی شما، دو نکته را عرض می‌کنم:
نکته‌ی اول: نشر معارف دین مبین اسلام، نیاز به اجازه از شخص خاصی ندارد. اجازه گرفتن و اجازه دادن در نشر معارف اسلامی، از رفتارهای صوفیانه و دارای انحراف است که اسلام عزیز، آن را تأیید نمی‌کند. بنده نیز مانند شما، خادم این آستان رفیع هستم و می‌کوشم با نشر معارف حقّه، ثوابی برای «یوم فقری و فاقتی» روز تهی‌دستی و ناداری‌ام فراهم آورم. پس با توکل بر خدای تعالی و استمداد از قطب عالم امکان و روح زمان، حضرت بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) در نشر معارف ناب اسلامی، بکوشید.
نکته‌ی دوم این است که از میان ادیان جهان، «دین ابراهیمی»، از میان ادیان ابراهیمی، «دین اسلام»، از میان فرقه‌های اسلام، «شیعه»، از میان فرقه‌های شیعه، «شیعه‌ی اثنی‌عشری»، از میان گرایش‌های مختلف شیعه‌ی اثنی‌عشری، «گرایش به قرآن و عترت به صورت خالص» و «فقط محدود به واضحات و مسلمات» و «بدون دخالت دادن برداشت‌های بشری و غیر معصومانه» را «منهاج فردوسیان» نامیدیم تا آسان‌تر بتوانیم مقصودمان را به مخاطبمان تفهیم کنیم.
فقط یک‌بار، منهاج فردوسیان را تعریف می‌کنیم و پس از آن، از این عبارت کوتاه که مخفف توضیح چند سطری بالاست، استفاده می‌کنیم. راه درست و منطقی، همین است که ما طی کرده‌ایم. در تمام دنیا و نزد تمام عقلای عالم، همین روش، مرسوم و متداول است. هر گاه چند فاکتور در یکجا جمع شد، برایش اسم جدید و کوتاهی می‌گذارند تا اشاره کردن به آن مجموعه، آسان باشد.
پس، از نشر عبارت «منهاج فردوسیان» هراس نداشته باشید. این عبارت، به زودی، جایگاه خودش را در ادبیات تربیتی و تکاملی، به خوبی باز خواهد کرد. آن زمان، با آسودگی خاطر، خواهید توانست از این عبارت کوتاه، برای رساندن معنای بلندی که پشتوانه‌اش است، استفاده کنید.
موفق باشید
حاج فردوسی