حاج فردوسی

1 ـ صد مرتبه «الله اکبر»

2 ـ یک مرتبه سلام آخر زیارت عاشورا «السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح … و علی اصحاب الحسین»

3 ـ یک مرتبه لعن آخر زیارت عاشورا «اللهم العن اول ظالم… اللهم العنهم جمیعاً»

4 ـ قرائت زیارت عاشورا از اول تا ابتدای «اللهم العن اول ظالم… اللهم العنهم جمیعاً»

5 ـ دو رکعت نماز هدیه به محضر حضرت سیدالشهدا علیه السلام

6 ـ صد مرتبه «الله اکبر»

7 ـ قرائت زیارت عاشورا از اول تا انتها همراه با صد لعن و صد سلام و سجده زیارت عاشورا

8 ـ دو رکعت نماز هدیه بمحضر حضرت اباعبدالله علیه السلام

به این نکات هم باید در زمان ختم، توجه نمود:

1 ـ در طول چهل روز کاملاً مراقب اعمال و رفتار و اخلاق خود باشد و خلافی از او سر نزند.

2 ـ این دستور تا چهل روز و بدون فاصله شدن بین روزها انجام شود.

3 ـ صدقه دادن هر روز بعد از اتمام آن برای سلامتی امام زمان علیه السلام.

4 ـ زمان انجام آن در بین طلوع و غروب آفتاب باشد.

5 ـ در بین قرائت زیارت با کسی صحبت نکند.

6 ـ کسی جز اعضای خانواده از انجام این عمل مطلع نشوند، تا اینکه با شما صحبت نکنند.

7 ـ بجای عبارت «و هذا یومٌ فرحَت» عبارت «و یوم قتل الحسین یومٌ فرحَت» و بجای عبارت «إن هذا یوم ٌ تبرّکت» عبارت «إن یومَ قتل الحسین یومٌ تبرّکت» قرائت شود.

با تشکر

باسمه تعالی

خواندن زیارت عاشورا، دستورالعمل خاصی دارد که در آن ذکر شده است. از آن جمله این که قسمت‌هایی از آن را باید صد مرتبه تکرار کرد. همچنین بند آخر آن را باید در سجده گفت. این دستورالعمل، از ناحیه‌ی امام باقر (علیه ‌السلام) بیان شده و بر سر و چشم دوست‌داران خاندان عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) جای دارد.

اما نکته‌ی تعجب‌انگیز، دستور العمل فوق است که از مرحوم آیت الله حق‌شناس نقل شده و توسط حجة الاسلام جاودان، به شدت ترویج و تجویز می‌شود. اگر به پایگاه اینترنتی ایشان سری بزنید، در موارد متعدد، دستور خواندن زیارت عاشورا با آداب خاص به چشم می‌خورد.

در اینگونه موارد، مثال نماز تراویح را برای اصحاب منهاج فردوسیان می‌زنم. نماز تراویح، بدعت و حرام است و به معنی نماز جماعت مستحبی در شب‌های ماه رمضان در مسجد می‌باشد. این حرام و بدعت، از چند «مستحب» تشکیل شده است، به این ترتیب:

ـ نماز مستحبی خواندن، مستحب است.

ـ نماز خواندن به جماعت، مستحب است.

ـ نماز خواندن در مسجد، مستحب است.

ـ نماز مستحبی خواندن در شب‌های ماه رمضان، مستحب است.

اما ترکیب این چند مستحب با هم، به تصریح روایات، بدعت و حرام است!

در مورد دعاها و زیارت‌ها نیز چنین است.

ـ خواندن زیارت عاشورا، مستحب است.

ـ صد مرتبه «الله اکبر» گفتن، مستحب است.

ـ دو رکعت نماز هدیه به محضر حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام) مستحب است.

اما آیا ترکیب اینها به صورت فوق که اول صد تکبیر، سپس سلام آخر، سپس لعن آخر، سپس بخش اول زیارت، سپس دو رکعت نماز هدیه، سپس صد تکبیر، سپس تمام زیارت و سپس دو رکعت نماز هدیه، در چهل روز، بدون صحبت در بین آن و همراه با دادن صدقه جایز است؟

اگر خواندن زیارت عاشورا با این پیچ و قوس، در برآوردن حوائج تأثیر دارد، چرا امام باقر (علیه‌السلام) نفرمودند؟ یعنی مرحوم حق شناس (ره) داناتر از امام باقر (علیه‌السلام) بودند یا دلسوزتر به حال امت اسلام؟!

آیا امکان دارد که بعد از هزار و سیصد سال که شیعیان، زیارت عاشورا را به دستور امام باقر (علیه‌السلام) می‌خواندند، خدای تعالی به یکی از علمای شیعه وحی کند که شرایطی که امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند، ناکارآمد است و دستورالعمل خواندنش جور دیگری است؟!

رفقای عزیزم، اصحاب منهاج فردوسیان، این همان چیزی است که بارها عرض کرده‌ام. دین‌تراشی، مخصوص علیمحمد شیرازی و حسینعلی نوری نیست، تصرف‌های اینگونه نیز دین‌تراشی است. اگر کسی اشکال کند که ارکان این دستورالعمل، همه مستحب است، پس نتیجه‌اش هم بدون اشکال خواهد بود، مثال نماز تراویح را پیش می‌کشیم که تمام ارکانش مستحب بود، ولی ترکیبش بدعت و حرام است.

پس بپرهیزید از عمل کردن به غیر آنچه استاد اعظم (صلی ‌الله ‌علیه ‌و آله ‌و سلم) و استادان معظم منهاج فردوسیان (علیهم‌السلام) فرموده‌اند. بهوش باشید که استادی غیر از آن بزرگواران نیست. راه‌های باریک و تاریک را رها کنید و شاهراه «منهاج فردوسیان» را بگیرید تا به سلامت به مقصد برسید. ان شاء الله

حاج فردوسی