حاج فردوسی

معلم معنویت، مؤلف منهاج فردوسیان، مستجاب الدعوة

حاج فردوسی

معلم معنویت، مؤلف منهاج فردوسیان، مستجاب الدعوة

بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) به نقل از حدیثی از امام صادق علیه السلام می‌فرمودند:
برای اینکه بدانید اعمالی را که انجام می‌دهید مورد قبول خداوند قرار می‌گیرد یا نه، ببینید بعد از هر عمل چه کاری را انجام می‌دهید:
۱ ـ الطاعة بعد الطاعة دلیل علی قبول الطاعة؛
اگر طاعت پشت طاعت انجام می‌دهید دلیلی بر مورد قبول قرار گرفتن طاعت های شماست.
۲ ـ الطاعة بعد المعصیة دلیل علی غفران المعصیة؛
اگر بعد از معصیت و گناه، طاعتی انجام می‌دهید دلیلی بر بخشیده شدن آن معصیت است.
۳ ـ المعصیة بعد الطاعة دلیل علی رد الطاعة؛
اگر بعد از طاعتی، گناه و معصیتی انجام دهید، دلیلی بر عدم پذیرش و رد شدن آن طاعت شماست.
۴ ـ المعصیة بعد المعصیة دلیل علی خذلان العبد؛
اگر همینطور گناه و معصیت پشت گناه و معصیت انجام شود، وای به حال آن بنده که در زیانکاری بس وحشتناکی است.
آیا این حدیث، درست و منهاجی است؟

************
باسمه تعالی

سلام علیکم
در باره‌ی این متن، توجه شما را به چند نکته جلب می‌کنم:
1. قسمتی از متن بالا، در منابع شیعی، یافت شد که به شرح زیر است:
وَ فِی حَدِیثٍ عَنْهُ ص أَنَّهُ قَالَ: «الطاعة [الْمَعْصِیةُ] بَعْدَ الطَّاعَةِ دَلِیلٌ عَلَی رَدِّ الطَّاعَةِ وَ الطَّاعَةُ بَعْدَ الْمَعْصِیةِ دَلِیلٌ عَلَی غُفْرَانِ الْمَعْصِیةِ» [عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، ابن ابی جمهور احسائی، جلد 1، صفحه‌ی 283، الفصل العاشر فی أحادیث تتضمن شیئا من الآداب الدینیة]
ترجمه: اطاعت [معصیت] بعد از اطاعت، دلیل بر رد اطاعت است و اطاعت بعد از معصیت، دلیل بر آمرزش معصیت می‌باشد.
2. متنی که از مرحوم مجتهدی در چهار بند ذکر کردید را در منابع شیعه نیافتم.
3. آنچه در روایت عوالی اللئالی است، به نقل از رسول خداست نه امام صادق علیهما السلام.
4. روایت عوالی اللئالی، مرسل است یعنی سند ندارد و نداشتن سند، حدیث را ضعیف می‌کند.
5. کتاب عوالی اللئالی، مورد قبول بزرگان حدیث نیست و اشکالات متعددی بر آن وارد می‌دانند که در کتاب «منابع منهاج فردوسیان» به آن پرداخته شده است.
6. مؤلف این کتاب، یعنی ابن ابی جمهور احسائی، متهم به صوفی‌گری و غلو است و از اعتبار و وجاهتی در میان علمای بزرگ حدیث، برخوردار نیست.
7. از روایات کتاب عوالی اللئالی، در تنظیم برنامه‌ی تربیتی منهاج فردوسیان استفاده نشده است، زیرا مؤلف و کتاب، هر دو مورد اختلاف و اتهام هستند.
نتیجه‌گیری: با این حساب، به نظر می‌رسد متنی که از مرحوم مجتهدی نقل کرده‌اید، در خور توجه نباشد.

موفق باشید
حاج فردوسی

تعداد نظراتی که بر این مطلب نوشته شده است: ۰ نظر

اولین نفری باشید که در مورد این مطلب، اظهار نظر می‌کند
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
این وبگاه در ستاد ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به شماره‌ی شامد: «1 - 1 - 769104 - 65 - 0 - 3» ثبت شده و تابع قوانین مکتوب جمهوری اسلامی ایران است. / مطالب این وبگاه، وقف عام بوده و نشر آن، حتی بدون نام، آزاد است