با سلام
در جمعی نشسته بودم که اسم «منهاج فردوسیان» آمد، بعضی از حاضرین، چهره در هم کشیده و آن را منحرف و پر اشکال معرفی کردند. البته من چند باری پرسیدم که اشکالات منهاج فردوسیان در چیست، ولی جواب روشنی به من ندادند. فقط مقداری به شما و یارانتان توهین کردند و فحش دادند. احساس کردم کینه‌ای از منهاجی‌ها دارند. لطفاً این مسأله را خودتان توضیح دهید که چرا برخی افراد، با حالت کینه و دشمنی از منهاج فردوسیان و منهاجی‌ها یاد می‌کنند. به قول قدیمی‌ها، چه هیزم تری به اینها فروخته‌اید؟
************
باسمه تعالی
دلایل مخالفت با منهاج فردوسیان را به تفصیل در کتاب «آشنایی با منهاج فردوسیان» برشمرده‌ایم، می‌توانید به آنجا مراجعه کنید. اما این که برخی افراد، با حالت بغض‌آلود و کینه‌ورزانه از اصحاب منهاج فردوسیان یاد می‌کنند، و بدون ارائه‌ی دلایل محکم و قبل از شنیدن دلایل محکم، دهان به توهین و تحقیر و تمسخر و تهدید آنان می‌گشایند، دلیلش در قرآن کریم آمده است.
خدای تعالی در ضمن بیان حکایت حضرت لوط (علیه السلام) از دلیل مردمان نابکار آن سرزمین برای اخراج حضرت لوط (علیه السلام) و پیروانشان اینگونه خبر می‌دهد، می‌فرماید:
«وَ لُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَکم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّن الْعَالَمِینَ * إِنَّکمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ * وَ مَا کانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَن قَالُواْ أَخْرِجُوهُم مِّن قَرْیتِکمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ یتَطَهَّرُونَ» [سوره‌ی اعراف، آیات 80 تا 82]
ترجمه: و لوط را [فرستادیم] هنگامی که به قوم خود گفت: آیا آن کار زشت[ی] را مرتکب میشوید که هیچ کس از جهانیان در آن بر شما پیشی نگرفته است؟! شما از روی شهوت به جای زنان با مردان در میآمیزید. آری شما گروهی تجاوزکارید. ولی پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: آنان را از شهرتان بیرون کنید زیرا آنان کسانیاند که جویای پاکی هستند.
پس به قول شاعر:
بی‌گناهی کم گناهی نیست در دیوان عشق * یوسف از دامان پاک خود به زندان می‌رود
یعنی اصحاب منهاج فردوسیان به خاطر این که حاضر نیستند در فساد و تباهی و گناه آنان شریکشان باشند، منفور و محکوم و مطرود هستند. اینان افرادی هستند که زیادی پاکند و همین زیاد پاک بودن، موجب می‌شود که آلودگان، غیظ‌آلود از آنان یاد کنند.
وقتی اصحاب منهاج فردوسیان به عروسی‌های مختلط و آلوده به موسیقی و شراب و رقص نمی‌روند، باید اخراج شوند و طرد گردند که اینان، زیادی پاکند.
وقتی اصحاب منهاج فردوسیان وام قرض الحسنه نمی‌گیرند، چه رسد به وام‌های ربوی اسلامیزه‌شده، زیادی پاکند و نباید در جامعه‌ی آلوده و فاسد امروز، دیده شوند.
وقتی اصحاب منهاج فردوسیان به جای حضور در شب‌نشینی‌های پر گناه و فساد، اول شب می‌خوابند تا قبل از اذان صبح، مشغول مناجات و نماز و تضرع باشند، زیادی پاکند و نباید صدایشان در جامعه‌ی مدرن امروزی شنیده شود.
وقتی اصحاب منهاج فردوسیان می‌خواهند به متن آیات و روایات معتبر عمل کنند و نمی‌خواهند خرافات اعتقادی و عملی را قبول نمایند، تهدیدی برای آئین‌های کهن و رسومات رسوب‌شده در اذهان اهل دنیا محسوب می‌شوند و باید به حاشیه رانده شوند.
و صدها نمونه‌ی دیگر از این دست که گناه اصحاب منهاج فردوسیان را فقط و فقط، پاک بودن زیاد آنان معین می‌کند.
موفق باشید
حاج فردوسی