سؤال: آیا تکرار عبارت «در منهاج فردوسیان» در اول تمام قواعد و قوانین، لازم است؟
تفصیل سؤال: تکرار عبارت «در منهاج فردوسیان» در اول هر قاعده‌ی نظری و قانون عملی، موجب ملال خواننده شده و حجم کتاب را بیهوده افزایش می‌دهد؛ تکرار این عبارت، چه لزومی دارد؟
جواب: هر قاعده‌ی نظری و هر قانون عملی در منهاج فردوسیان، یک واحد مستقل است؛ یعنی به صورت مستقل نقل می‌شود، به صورت مستقل تذکر داده می‌شود و به صورت مستقل، شرح می‌گردد. به همین دلیل باید استنادش به «نظام تربیتی منهاج فردوسیان» نیز به صورت مستقل در هر کدام، تکرار و تبیین گردد.
به عنوان مثال اگر قرار باشد روزه‌ی روز ترویه (هشتم ذی‌حجه)، تذکر داده شود، نمی‌توان گفت: «روز ترویه را روزه می‌گیرند» ولی اگر به صورت کاملِ آن بیان شود، یعنی گفته شود: «در منهاج فردوسیان، روز ترویه (هشتم ذی‌حجه) را روزه می‌گیرند» جمله‌ای کامل و مطلبی رساست و شنونده را در سرگردانی نگه نمی‌دارد.
علاوه بر این، کتاب «قوانین عملی منهاج فردوسیان» گر چه در قالب کتاب عرضه شده، ولی کتابی برای خواندن نیست؛ بلکه برنامه‌ای برای عمل است.
به عبارت دیگر، قرار نیست این قوانین عملی، به همان صورتی مطالعه شود که رمان مطالعه می‌شود؛ بلکه باید به صورت تک تک، مورد دقت و توجه قرار گیرد و با شرایط خاص، در جدول محاسبه قرار گیرد.
با این بیان، معلوم می‌شود ذکر عبارت «در منهاج فردوسیان» در اول هر قاعده‌ی نظری و قانون عملی، لازم است و این تکرار، ضرری به استحکام و انسجام متن برنامه نمی‌زند و ملال‌آور نیست.