سلام
در دعای روز دوم ماه رمضان از خدا می‌خواهیم: «وَ وَفِّقْنِی فِیه لِقِرَاءَةِ آیاتِکَ». این چه قرائتی است؟ منظور از قرائت چیست؟ این همه روایات و احادیث که تأکید بر قرائت دارد، آیا همین عربی‌خوانی ما کفایت می‌کند؟
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
اگر منهاجی باشید، همین عربی‌خوانی کفایت می‌کند ولی اگر منهاجی نباشید، تفکر در عجایب قرآن و کشف رازهای عددی و اعجازهای طبی و نجومی و غیره از قرآن کریم، فایده‌ای به حالتان نداشته و شما را در مسیر کمال و سعادت، یاری نخواهد رسانید.
توجه داشته باشید که قرائت درست، آن است که همراه با مراعات قوانین عملی باشد. امام حسن (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«مَا بَقِی فِی الدُّنْیا بَقِیةٌ غَیرُ هَذَا الْقُرْآنِ فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً یدُلَّکمْ عَلَی هُدَاکمْ وَ إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ یَحْفَظْهُ وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ یَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ کانَ یَقْرَؤُهُ» [إرشاد القلوب إلی الصواب، دیلمی، جلد 1، صفحه‌ی 79]
ترجمه: چیزی در دنیا جز این قرآن نمانده است، پس آن را پیشوای خود بگیرید تا شما را بر هدایتتان راهنمایی کند و شایسته‌ترین افراد به قرآن، کسی است که به آن عمل کند، هر چند آن را از بر نداشته باشد و دورترین افراد از قرآن، کسی است که به آن عمل نکند، هر چند آن را بخواند.
موفق باشید
حاج فردوسی