سلام
دوستی دارم که مسلمان است ولی می‌خواهد مسیحی شود، اما نمی‌توانم متقاعدش کنم. خواهشاً راهنمایی‌ام کنید.
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
دو نکته را توجه داشته باشید:
نکتهی اول: توحید در هدایت است که بسیار مغفول واقع می‌شود و معتقد به آن، بسیار کم است. توحید در هدایت به این معنی است که فقط و فقط خدای تعالی می‌تواند قلب بنده‌اش را به سوی معنویت، هدایت کند. حتی استاد اعظم (صلی الله علیه و آله و سلّم) به تصریح قرآن کریم، این قدرت را ندارند که کسی را دلگرم به معنویت سازند.
خدای تعالی می‌فرماید:
«إِنَّک لَا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَکنَّ اللَّهَ یهْدِی مَن یشَاءُ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ» [سوره‌ی قصص، آیه‌ی 103]
ترجمه: در حقیقت تو هر که را دوست داری نمیتوانی راهنمایی کنی لیکن خداست که هر که را بخواهد راهنمایی می‌کند و او به راهیافتگان داناتر است.
با این حساب، وقتی بزرگ‌ترین پیامبر الهی، عاجز از هدایت انسان‌هاست، به این معنی که نمی‌تواند دل رمیده‌ی کسی را به سامان آورد، از امثال ما انسان‌های معمولی، چه انتظاری است؟!
البته توجه داشته باشید که در میان اقشار مذهبی، بویژه طلاب و روحانیونی که ایمان به «توحید در هدایت» ندارند، تلاش مذبوحانه‌ای برای وادار کردن مردم به معنویت دیده می‌شود. این تلاش‌ها، نه تنها مقدس نیست بلکه به نحوی، دخالت در کار خداست و باید ترک شود. البته بین «تبلیغ دین» با «وادار کردن مردم به معنویت» فرق‌های ظریفی است که در کتاب «مبلغان منهاج فردوسیان» بدان پرداخته شده است.
نکتهی دوم: بسیاری از افرادی که متمایل به دین‌های دیگر می‌شوند، حتی آنان که از تشیع به سنی‌گری و وهابی‌گری روی می‌آورند، بر اثر تبلیغات و شبهات متراکم کفار و معاندین است. شاید پاسخ دادن به شبهاتی که شنیده‌اند و برایشان بی‌پاسخ مانده است، راه برگشت عنایت الهی را بر دلشان بگشاید.
همچنین برخی افراد، بر اثر فشارهای زندگی، که مقصر آن را حکومت اسلامی و شیعی می‌دانند، از تشیع و اسلام، زده شده و خیال می‌کنند گرویدن به سایر ادیان، از فشارهای زندگی‌شان خواهد کاست. اینان باید توجیه شوند که مشکلات سیاسی و اقتصادی، ربطی به دین نورانی اسلام ندارد.
همچنین برخی افراد، جزء مُعارین هستند. اینان کسانی‌اند که ایمانشان، عاریه‌ای است و حتی یک روز از عمرشان اگر باقی مانده باشد، ایمان از آنان جدا شده و بی‌ایمان می‌میرند.
نتیجه‌ی سخن: هدایت به معنی گرم کردن دل و روشن کردن چراغ هدایت در قلب، فقط از قدرت خدای تعالی بر می‌آید و هیچ بشری، قدرت چنین کاری ندارد. با برطرف کردن عواملی که به ارتداد منجر شده، امید می‌رود که مرتد از هلاکت ابدی، نجات یابد. اگر بعد از برطرف کردن شبهات و موانع، باز هم بر گمراهی خود، پافشاری نمود، بدانید که از معارین است. دعای خالصانه به درگاه خدای تعالی، یکی از بهترین وسیله‌های هدایت است. پس، از دعا در حق این دوستتان دریغ نکنید.
موفق باشید
حاج فردوسی