حاج فردوسی

من و شاید خیلی از کسانی که دوست دارند قوانین منهاج فردوسیان را مو به مو انجام بدهند، با یک مشکل بزرگ، دست به گریبان هستیم، آن هم مشغله‌های کاری و نبودن موقعیت زمانی و نداشتن تمرکز فکر به عنوان مثال در اقامه نماز جماعت و انجام نوافل یومیه است. با توجه به بازار کار و هزینه‌های سنگین زندگی، داشتن چنین فرصت‌ها و تمرکز برای خیلی، محقق نیست. تکلیف این عده از منهاجیون و منهاجیات چیست؟

با تشکر

باسمه تعالی

این اشکال را قبلاً به تفصیل، بررسی کرده و جواب داده‌ایم ولی به اجمال عرض می‌کنم:

بخشی از قوانین عملی، ترک کردنی است. برای مراعات این قوانین،‌ هیچ وقت و انرژی و هزینه‌ای لازم نیست. مثلاً دروغ نگفتن، غیبت نکردن، ریش نتراشیدن، قمار نکردن، شراب نخوردن و غیره، هیچ هزینه‌ی مالی و زمانی ندارد.

بخشی از قوانین، مربوط به همه نمی‌شود، بلکه به قشر خاصی مربوط است. مانند قانون پرداخت زکات که فقط به اقشار خاصی از جامعه تعلق می‌گیرد.

بخشی از قوانین،‌ شرایط خاصی را می‌طلبد که الان فراهم نیست مثل جهاد.

بخشی از قوانین، یک بار در عمر است مانند حج و…

بعد از این که بخش‌های مختلف قوانین، به دلایل مختلف، حذف شده و کنار گذاشته شد، می‌ماند چند قانون اندک. در این قوانین نیز اگر اراده‌ی انجامش را داشته باشید، می‌توانید بجا آورید. مثلاً می‌توانید نماز شب را ـ که بر اثر خستگی فوت شده ـ در روز،‌ قضا کنید. یا نافله را در حال رفتن به محل کار یا برگشتن، بخوانید.

سپس می‌ماند بخش اندکی که هیچ راهی برای انجام و جبرانش نیست، مثل این که نمی‌توانید برخی نمازهایتان را به جماعت بخوانید. در این موارد، توفیق انجامش را در دعاهای مکرر، از خدای قادر متعال بخواهید. او یا توفیقش را عنایت خواهد کرد و یا ثوابش را عطا خواهد فرمود.

حاج فردوسی