سؤال: اگر «منهاج فردوسیان» کامل است، چرا برای تمام موضوعات، قاعده و قانون ندارد؟
تفصیل سؤال: موارد بسیار، بویژه در مسائل مستحدثه و امور نوپدید، یافت می‌شود که در «منهاج فردوسیان»، دیدگاه یا عمل مخصوص به خود ندارد و ارجاع به احتیاط شده است. این مسأله، چطور با ادعای کامل و جامع بودن منهاج فردوسیان، قابل جمع است؟
جواب: هیچ‌گاه ادعا نکرده‌ایم که منهاج فردوسیان، «کامل» و «جامع» است؛ بلکه ادعا داریم «کامل‌ترین» و «جامع‌ترین» برنامه است. به این معنی که «خیر الموجودین» بوده و تا کنون از این برنامه‌ی تربیتی، «کامل‌تر» و «جامع‌تر» ارائه نشده و در این زمانه، یافت نمی‌شود؛ نه این که در نفس الامر و عالم واقع، کامل و جامع است.
هرگاه به فرق ظریف «برنامه‌ی کامل» با «کامل‌ترین برنامه» توجه شود، جواب این سؤال، روشن خواهد گردید. البته با توجه به این که همین مقدار اعتقادات (در قواعد نظری) و احکام (در قوانین عملی) برای رسیدن به کمال و سعادت، کافی است، می‌توان با مسامحه، آن را «کامل» و «جامع» نیز دانست.