با سلام
قانون 588: احیای شب قدر به عبادت ضروریست؛
1. با توجه به پیام شما در منهاج‌یار در خصوص شب قدر، کدام شب‌ها، مد نظر شما بوده است؟ چرا که در قوانین عملی که شب قدر مشخص نشده و در قواعد نظری هم فقط اشاره شده (غیر مستقیم) که شب بیست و سوم، شب قدر است.
2. دوستی از قول شما بیان می‌کرد که شما فرموده‌اید که در شب 19 ماه رمضان هم یک صد رکعت نماز (به مانند شب‌های 21 و 23) بخوانید چرا که از اعمال مشترک شب‌های قدر است. اما این نماز برای شب نوزدهم در هیچ طبقه‌ای نیامده است. لطفاً توضیح دهید.
3. جایگاه قرآن به سر در منهاج فردوسیان، چیست؟
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
جواب 1: شب قدر، یک شب بیشتر نیست ولی به دلایلی، نخواسته‌اند مشخصش کنند. از روایاتی چنین بر می‌آید که شب قدر، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است. در برخی روایات، بین شب بیست و یکم و بیست و سوم، مردد گذاشته‌اند. در برخی روایات، شب نوزدهم نیز به احتمالات افزوده شده است. سپس در درجه‌ی بعد، شب‌هایی مانند شب نیمه‌ی شعبان یا شب بیست و هفتم ماه رمضان نیز نامزد شب قدر، شده‌اند.
جواب 2: خوب است کسانی که توانایی و فرصت کافی دارند، یک‌صد رکعت نماز توصیه شده را در تمام شب‌هایی که احتمال شب قدر دارد، به امید ثواب بجا آورند. ولی اگر توانایی و فرصت ندارید، شب بیست و یکم و بالاخص شب بیست و سوم را از دست ندهید.
جواب 3: در روایات مختلفی، این عمل (قرآن به سر گرفتن) آمده است. از آن جمله، سید بن طاووس متن کامل دو حدیث را همراه با سند (یعنی سلسله راویان حدیث) در کتاب اغاثة الداعی که متعلق به خود اوست، نقل کرده است. بعداً که کتاب المضمار را می‌نویسد، این دو حدیث را بدون ذکر سند در آن ذکر می‌کند. سپس در کتاب اقبال آورده است.
دو عالم و محقق بزرگ شیعه، علامه مجلسی (ره) و شیخ عباس قمی (ره) نیز این عمل را معتبر تشخیص داده و در کتاب‌های دعای خود، ذکر کرده‌اند. از دیگر منابعی که این عمل را (گاهی با کمی اختلاف) از امام صادق (علیه‌السلام)، از امام کاظم (علیه‌السلام) و امام رضا (علیه‌السلام) نقل کرده‌اند، می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
الأمالی، شیخ طوسی، صفحه‌ی 292 و 293؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد 88، صفحه‌ی 346 و جلد 89، صفحه‌ی 112؛ وسائل الشیعة، محدث عاملی، جلد 8، صفحه‌ی 125 و 126 و جلد 5، صفحه‌ی 253؛ جامع أحادیث الشیعة، آیت الله بروجردی، جلد 7، صفحه‌ی 240 و جلد 7، صفحات 261 و 281؛ الإنصاف فی النص علی الأئمة، سید هاشم بحرانی، صفحه‌ی 486.
موفق باشید
حاج فردوسی