با عرض سلام خدمت حاج فردوسی
چند سالی‌ست که پیاده‌روی شعییان از سراسر دنیا در اربعین امام حسین (علیه السلام) هر ساله برگزار می‌شود، نظر جناب عالی در این باره چیست؟
آیا انجام چنین مراسم زیارتی، نقش مثبتی در سعادت و کمال یک منهاجی دارد؟
با تشکر
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
زیارت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) در روز اربعین، سفارش استادان معظم منهاج فردوسیان (علیهم‌السلام) است و لابد، نقش مثبتی در رساندن به کمال و سعادت دارد؛ اما با شرایط خاصی که در این ایام بر این مراسم حاکم است، معلوم نیست ثوابی داشته باشد.
بنا بر گزارش رفقایی که رفته‌اند، شلوغی جمعیت، تمام حواس جسمی و روحی را معطوف تیمار «خود» می‌کند به حدّی که از روح معنویت و زیارت، غافل می‌شود. به عبارت ساده، تمام دغدغه‌ی آن چند روز، پیدا کردن جای خواب، پیدا کردن غذا و آب و از همه مهمتر، پیدا کردن مستراح است! نماز اول وقت، نماز جماعت و نماز شب، و حتی گاهی نماز واجب، فدا می‌شود. پاکی و نجاست و آب و ادرار، در هم می‌آمیزد! حمله‌ور شدن به ایستگاه‌های توزیع آب و غذا، صحنه‌ای از زیر پا گذاشتن شرافت و کرامت انسانی را ترسیم می‌کند. و نیز خطرِ حمله‌های انتحاری و میزبان‌های قلابی که زائران را به عنوان استراحت شبانه می‌برند و هرگز بر نمی‌گردانند، شرایط خاصی ایجاد کرده است و…
بالاخره، آرامش روحی و آسایش جسمی، که مقدمه‌ی یک زیارت پرمعنویت است، در این سفر، یافت نمی‌شود. لذا به رفقای منهاجی‌ام، حضور در آن اجتماع بزرگ را توصیه نمی‌کنم. البته کسانی که اقوام یا دوستانی در کربلا دارند که دغدغه‌ی آب و خواب و مستراح ندارند، از این توصیه، استثناء هستند. آنان می‌توانند در روز اربعین، در کربلای معلا حضور یافته و به فیض زیارت اربعین برسند.
موفق باشید
حاج فردوسی