سلام
نظرتان در مورد این حدیث چیست؟
از پیغمبر سؤال شد: یارسول الله ما وقتی صحبتمون، حرفمون با یکی تموم میشه، پایان کلاممون، او را به خدا می‌سپاریم، به بیان پارسی می‌گوییم: خداحافظ و به زبان عربی می‌گوییم: فی امان الله اگر بدون خداحافظی کردن، در وسط سخن گفتن از او جدا بشیم نوعی بی ادبی می‌پنداریم. شما وقتی در معراج با خدا هم صحبت شدید، پایان جمله که نمی‌توانستید به ذات خدا عرضه بدارید: تو را به خدا می‌سپارم آخرین جمله‌ی رد و بدل شده، بین شما و خدا چه بود؟
حضرت فرمودند: پایان صحبت، خداوند سبحان به من “یا علی” گفت، من نیز به خدای خود “یا علی” گفتم. این آخرین جمله بین من و ذات مقدس خدا بود.
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
آنچه در پرسش شما آمده، در روایات وجود ندارد، بلکه در برخی از منابع روایی از عبد الله بن عمر نقل شده است: از رسول خدا (ص) پرسیده شد خدا در شب معراج چگونه با تو سخن گفته و تو را مخاطب قرار داد؟ آن‌حضرت فرمود: «مرا به زبانی مانند زبان على بن ابی‌طالب مخاطب قرار داده سپس به من الهام کرد که بگو: پروردگارا! تو با من سخن می‌گویی یا على؟! سپس فرمود: اى احمد! من چیزى هستم ولى از همه چیزها فاصله دارم مانند چیزهاى دیگر نیستم و من به مردم قیاس نمی‌شوم و به موجودات تعریف نمی‌شوم. تو را از نورم آفریدم و على را از نور تو آفریدم او را به رازهاى نهانى دل تو آگاه کردم من کسى را به سوى دل تو دوست‌تر از على بن ابی‌طالب پیدا نکردم سپس با زبان على با تو سخن گفتم تا دلت آرام بگیرد». [مقتل الحسین، موفق بن احمد خوارزمی، جلد 1، صفحه‌ی 75]
درباره سند و محتوای این روایت، باید به چند نکته نمایید:
1. این حدیث را موفق بن احمد خوارزمى که از علمای عامه است، نقل کرده و بیشتر کتاب‌های شیعی نیز به طریق او نقل کرده‌اند. علاوه بر این اشکال، در سند خوارزمی ارسال وجود دارد چون ابومخنف، اصلاً عبدالله بن عمر را درک نکرده است و بینشان فاصله‌ی زیادی بوده است.
2. در بخشی از متن عربی این روایت چنین آمده است: «یا رَبِّ أَنْتَ خَاطَبْتَنِی أَمْ عَلِی؟»؛ یعنی: پروردگارا! تو مرا مخاطب قرار دادى یا علی؟
بعضی از افرادی که ترجمه را دیده‌اند و از اصل عبارت عربی بی‌خبرند، گمان کرده‌اند «یا علی؟» همان «یا علی!» به معنای ندایی آن است که در خداحافظی خداوند با پیامبر مورد استفاده قرار گرفته است!
موفق باشید
حاج فردوسی