حاج فردوسی

سلام
با توجه به آیه تطهیر چطور می‌فرمایید حتی بدن امام هم می‌تواند آلوده به ویروس و ناقل ویروس باشد؟! مگر نه این است که اهلبیت عصمت و طهارت علیهم السلام از آلودگی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ظاهری و باطنی پاک هستند؟!

************
باسمه تعالی

سلام علیکم
برای واضح شدن مطلب از ابعاد مختلف، به چند نکته توجه کنید:

نکته‌ی اول: بدن امام معصوم می‌تواند مانند بدن سایر انسان‌ها «آلوده به ویروس» شود و «ناقل ویروس» باشد. فرض کنید شخصی که سرماخورده است، با دستی که آلوده به ویروس سرماخوردگی است، دست امام معصوم را می‌گیرد و می‌بوسد؛ سپس نفر بعدی، دست امام را می‌گیرد و می‌بوسد. در این فرض، امکان دارد بر اثر تماس و بوسه‌ی نفر اول، دست امام معصوم، آلوده به ویروس شده باشد و نیز امکان دارد دست نفر دوم، بر اثر تماس و بوسیدن دست امام معصوم در همان لحظه، آلوده به ویروس شود. پس بدن امام، هم می‌تواند آلوده به ویروس شود و هم می‌تواند ناقل ویروس باشد.
این فرض که بدن امام معصوم از جنسی است که ویروس و میکروب با برخورد به آن، منهدم می‌شود، خلاف نصّ قرآن کریم است. خدای تعالی در قرآن کریم به استاد اعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) امر می‌کند بگو من بشری مانند شما هستم ولی با این فرق که بر من وحی نازل می‌شود ولی بر شما نمی‌شود.

نکته‌ی دوم: ویروس، «نجس» نیست و چون با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود، عرفاً «آلودگی» هم محسوب نمی‌شود؛ پس مطهّر بودن بدن امام، منافاتی ندارد با این که بدن یا لباسشان ناقل ویروس باشد.

نکته‌ی سوم: بر فرض این که ویروس، نجس باشد، امکان دارد بدن یا لباس امام معصوم نجس شود؛ ولی مانند هر مسلمان مقیّد، نجاست را تطهیر می‌کنند. مثلاً امیر‌المؤمنین (علیه‌السلام) در جنگ‌ها وقتی شمشیر بر کافران می‌زدند، حتماً از خون آنان بر بدن و لباس آن حضرت می‌پاشید؛ اما بعد از جنگ، بدن و لباسشان را تطهیر می‌کردند و نمی‌گذاشتند خون نجس بر بدن یا لباسشان باقی بماند.

نکته‌ی چهارم: مهم‌تر از تمام آنچه نوشتیم، این است که الان بحث بر سر بدن و لباس امام معصوم نیست،‌ بحث بر سر ضریح و پنجره‌ی فولاد و درهای صحن است. در این زمان، دسترسی به بدن و لباس و کفن امام معصوم نیست؛ پس بحث کردن بر سر این که آیا بدن یا لباس امام معصوم می‌تواند ناقل ویروس باشد، بحث بی‌محل و بی‌فایده‌ای است. باید بر سر این بحث کنیم که آیا ضریح و در و پنجره‌های حرم می‌تواند ویروسی شود و ناقل ویروس باشد یا نه؟ که با تکیه بر علوم آزمایشگاهی، به صورت یقینی اثبات می‌شود چنین چیزی امکان دارد و ضریح و در و پنجره‌های حرم نیز می‌تواند آلوده به ویروس گردد و ناقل آن باشد.

نتیجه‌ی نهایی: لیسیدن ضریح، نه تنها نشانه‌ی قوّت اعتقادات مذهبی نیست، بلکه نشانه‌ی نداشتن اعتقادات صحیح است.

موفق باشید
حاج فردوسی