1. آیا شکسته شدن غیر عمدی در حرم هتک حرمت است؟
2. چرا باید تولیت حرمین در اختیار حکومت باشد آیا دستور اسلامی در این زمینه داریم؟
3. آیا اسلام در چنین مواقعی به خاطر مریضی دستور می دهد که دارالشفا که حرمین هستند را تعطیل کنند؟
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
جواب 1: هجوم به در بسته‌ی حرم، نشان از عدم تمکین در مقابل قانون و بی‌احترامی به تصمیم تولیت دارد؛ حال اگر این هجوم به نحوی پرفشار باشد که در حرم بشکند، موارد فوق را شدیدتر می‌رساند. پس شکستن در حرم، هتک حرمت قانون مملکت و هتک احترام متولی حرم است؛ هر چند به لزوماً به معنی هتک حرمت صاحب حرم نباشد.
جواب 2: دستور اسلامی نداریم که حرم در اختیار حکومت باشد یا نباشد. دستور اسلام این است که تولیت حرم‌ها و اماکن مذهبی باید به دست مسلمانان باشد و مشرکان را حق تولیت بر حرم‌های الهی نیست. البته به فتوای عقل سلیم، تولیت باید به دست مسلمان معتدل باشد. یعنی مسلمانی باید تولیت حرم و مسجد و سایر اماکن مذهبی را به دست بگیرد که فهیم بوده و دور از احساسات تند و بی‌اعتبار مذهبی باشد.
جواب 3: در پاسخ به سؤالاتی مشابه این نوشتم که دارالشفا بودن حرم‌ها به معنی شفای روحی است و به معنی بهداشتی بودن نیست. حرم‌ها برای بهداشتی بودن، نیاز به حفظ نظافت و ضدعفونی شدن با مواد ضدعفونی‌کننده دارد. اگر نتوان حرم را کنترل کرد تا مرکز نشر ویروس نباشد، بهترین راه، بستن درهای حرم تا پایان شیوع بیماری فراگیر است.
بستن حرم و تعطیل کردن اجتماعات مذهبی‌ای مانند مجالس سینه‌زنی برای مدتی کوتاه، هیچ ضرری به دینداری متدینین واقعی نمی‌زند؛ ولی اساس دینداری بچه هیئتی‌ها را نابود می‌کند. وقتی کسی ستون دینش نماز باشد، نماز را می‌توان در خانه خواند؛ ولی وقتی ستون دین، سینه‌زدن و بوسیدن ضریح باشد، جز در هیئت و حرم نمی‌توان دینداری کرد. این گروه خیلی از بسته شدن موقت حرم و تعطیلی موقت مجلس روضه به خروش آمده و گله‌مند شده‌اند. توصیه می‌کنم منهاجی شوید و دین را از نگاه خدای تبارک و تعالی ببینید. دینی که در هیئت‌ها ترویج می‌شود، سند معتبری ندارد. دینی که از منبری‌های احساساتی گرفته شود، دین متعادلی نیست و نمی‌تواند شما را به بالاترین نقطه‌ی بهشت برساند. به قول مرحوم آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه): «به دست یکدیگر نگاه نکنیم، به دفتر شرع نگاه کنیم». ملاکتان در تمام امور، دفتر شرع باشد تا از نظر خدا و رسول و اولی‌الامر، معتدل و متعادل باشید و پا جای پای حضرت نبی و وصی بگذارید.
موفق باشید
حاج فردوسی