سلام علیکم
با توجه به قاعدهی 131 و 132 کیفیت و میزان یاد کردن از استادان منهاج فردوسیان (علیهم السلام) به چه صورت است؟
************
باسمه تعالی
سلام علیکم
سلسلهی تربیتی معتبر در منهاج فردوسیان، عبارت است از امامان معصوم (علیهم السلام) از استاد اعظم (صلی الله علیه و آله و سلّم) و ایشان به واسطهی فرشتهی بزرگ وحی، حضرت جبرئیل امین (علیه السلام) از خدای تعالی. با این حساب، هر گاه دیدگاه نظری یا دستور عملیای که از ناحیهی یکی از امامان معصوم (علیهم السلام) رسیده را یاد آوری میکنیم، در حقیقت همان چیزی را یاد آوری میکنیم که از استاد اعظم (صلی الله علیه و آله و سلّم) رسیده است و در اصل، همان چیزی را یاد آوری میکنیم که از خدای تعالی برای رساندن انسان به سعادت و کمال، صادر شده است.
بر عکس سایر فرقهها و نحلهها و مکتبهای تربیتی که چون اتصالی به خدای تعالی ندارند، یاد کردن از قواعد نظری و قوانین عملی آنها، مساوی با یادکردن از خدای تعالی نیست بلکه مساوی با یادکردن از مؤسس آن دیدگاه نظری یا دستور عملی است.
به عنوان مثال، یاد کردن از برخی مبانی منحرف آقای صمدی آملی، مساوی با یاد کردن از همان مبانی منحرف از علامه حسن زادهی آملی و مساوی با یاد کردن از همان مبانی منحرف از ملا صدرا و مساوی با یاد کردن از همان مبانی منحرف از محی الدین عربی است. زیرا سلسلهای که افکار انحرافی آقای صمدی آملی به آن تعلق دارد، مشتمل است بر علامه حسن زاده و استادان ایشان تا ملاصدرای شیرازی و او از محی الدین عربی و او از بزرگان هند و یونان و غیره.
میزان یاد کردن از استادان معظم منهاج فردوسیان (علیهم السلام) بستگی به میزان مطالعه و تسلط یافتن بر قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان دارد. هر مقدار که مطالعهی شما نسبت به این قواعد نظری و قوانین عملی، بیشتر باشد، یاد کردنتان از آن بزرگواران و برنامهی تربیتی آنان که در حقیقت، برنامهی تربیتی خدای تعالی است، بیشتر خواهد بود.
موفق باشید
حاج فردوسی
با این توضیح یعنی ما صرف مطالعه کردن قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان در حال یاد کردن از خداوند متعال و ائمه معصومین علیهمالسلام محسوب می شویم؟