در قاعده‌ی (۴۲۷) آمده است: خواندن نوافل یومیه موجب برطرف شدن کمبودهای نماز واجب {مانند عدم حضور قلب} می‌شود. اگر در نوافل هم حضور قلب نداشته باشیم، بلکه فقط سریع رکوع و سجده را بخوانیم، این چه فلسفه‌ای دارد که کمبود نماز واجب را برطرف خواهد کرد؟
**********
باسمه تعالی
سلام علیکم
یکی از وظایفی که برای اصحاب منهاج فردوسیان برشمرده‌اند، تلاش برای حضور قلب در نمازهاست. پس هر گاه تلاش کردن برای حضور قلب، در نمازهای واجب مراعات شود، حتماً قسمتی با حضور قلب خوانده خواهد شد. حال اگر همین تلاش در نافله‌ها نیز مراعات شود، مجموع حضور قلبی که در نماز واجب و نافله‌اش مراعات شده، می‌تواند به اندازه‌ی حضور قلب لازم برای سراسر نماز واجب باشد.
به عبارت دیگر، توجه داشته باشید که تلاش برای مراعات حضور قلب، وظیفه‌ای است که منحصر در نمازهای واجب نشده است؛ بلکه در نوافل نیز باید این تلاش صورت بگیرد تا از مجموع حضور قلبی که در واجب و مستحب به دست می‌آید، بتوان نماز واجب را پوشش کامل داد.
موفق باشید
حاج فردوسی