سؤال: «منهاج فردوسیان» چه نقاط اختلافی با «شیخیه» دارد؟
جواب: مهمترین موارد اختلاف منهاج فردوسیان با شیخیه عبارت است از:
1. شیخی میگوید: معاد، روحانی است و هر انسان با نوعی جسم لطیف که از آن به «هور قلیایی» تعبیر میشود، محشور میگردد.
منهاجی میگوید: معاد، جسمانی است.
2. شیخی میگوید: پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در سفر معراج، در هر فلکی از افلاک، جسمی متناسب با جرم و جسم آن فلک بر خود میگرفتند تا خرق و التیامی لازم نیاید و ورود در افلاک مختلف برای بدن ظاهری و جسمانی ایشان، مشکل ایجاد نکند.
منهاجی میگوید: این مطلب، ثمرهی عملی ندارد و بیان روشنی به ما نرسیده است.
3. شیخی میگوید: اصول دین، منحصر در چهار اصلِ «توحید»، «نبوت»، «امامت» و «رکن رابع» است.
منهاجی میگوید: اصول دین، بیش از پنجاه اصل است. (که از آن به «قواعد نظری پایه» تعبیر میکند)
4. شیخی میگوید: امام عصر (ارواحنا فداه) در عالَمی غیر از این عالَم مادی، سکونت دارند و از آنجا، بر همهی جهان، حکمفرمایی و حکمرانی میکنند و روزی که خدا به ایشان اجازه دهد در این عالم، ظاهر خواهند شد و عالم را پر از عدل و داد خواهند کرد.
منهاجی میگوید: آن حضرت با قالب جسمانی، بر روی زمین و در میان مردم، ولی به صورت ناشناس، روزگار میگذرانند.
5. شیخی میگوید: تمام ضمیرهایی که در قرآن کریم برای خدای تعالی ذکر شده است به پیامبر و ائمه اطهار (علیهمالسلام) بر میگردد نه به خدا؛ زیرا خداوند متعال مورد اشاره قرار نمیگیرد. همچنین تمام صفات الهی به معصومین (علیهمالسلام) بر میگردد.
منهاجی میگوید: این نظر، پیمودن راه غلو و قائل شدنِ ربوبیت برای آن حضرات (علیهمالسلام) و مردود است.