حاج فردوسی

سؤال: آیا منهاجی می‌تواند پُست اجرایی بگیرد؟

جواب: وارد شدن در صحنه‌ی اجتماع و بویژه سیاست، دغدغه و مسئولیت زیادی برای منهاجی ایجاد می‌کند. از یک سو، باید مراقبه‌اش را بسیار زیاد کند تا به انواع و اقسام آلودگی‌های اجتماعی و سیاسی، آلوده نشود. افزودن بر مراقبه، فرسودگی زیادی به همراه دارد.
از سوی دیگر، هر مقدار هم که مراقب باشد، ناخواسته پرونده‌اش را پُر از مطالبه‌ی مردم و ذمّه‌اش را مشغول حقوق فراوان می‌نماید.
بدین لحاظ، ورود به عرصه‌های اجتماعی و بویژه سیاسی، به اصحاب منهاج فردوسیان توصیه نمی‌شود. البته اگر منهاجی، به حقیقتِ طلب و شوق لازم برای رسیدن به درجات عالیه‌ی بهشت رسیده باشد، خودش متوجه می‌شود که نباید بارَش را سنگین و راهش را پر ایستگاه و گردنه کند.
شوق وصال به درجات عالیه‌ی بهشت، رهبر درونی منهاجی برای دوری از مناصب و مقامات دنیویه است. شوق درونی، به منهاجی می‌آموزد که اگر می‌خواهد راهش روشن و بارَش سبک باشد، نباید در تقسیم بیت المال مسلمانان، سهیم شود؛ در حالی که هیچ مدیریت اجرایی‌ای نیست مگر این که گرفتار تقسیم بیت المال است.