سؤال: انحرافات فکری و عملی اصحاب منهاج فردوسیان، پای چه کسی حساب می‌شود؟
تفصیل سؤال: گاهی اوقات، برخی انحرافات فکری و عملی از برخی افراد مشاهده می‌شود، در حالی که خود را منهاجی معرفی می‌کنند. این انحرافات و بدرفتاری‌ها، چه توجیهی دارد و آیا می‌توان به حساب منهاج فردوسیان گذاشت؟
جواب: برای اشکالات فکری و عملی این افراد، چند احتمال داده می‌شود که برخی از آنان به شرح زیر است:
دسته‌ی اول: شاید منهاج فردوسیان را شروع کرده‌اند ولی هنوز به مرحله‌ی استقرار نرسیده‌اند، پس برخی انحرافات فکری یا مفاسد اخلاقی، بر اثر غلبه‌ی غریزه، پیش آمده باشد.
دسته‌ی دوم: شاید ایمانشان عاریه است و همین، موجب شده ولو سالیان درازی در مسیر منهاج فردوسیان باشند، ولی در نهایت، همچون مار که پوست می‌اندازد، از ایمان خارج شده و با تکیه بر سابقه‌ی منهاجی خود، دست به اقدامات فسادانگیز بزنند.
دسته‌ی سوم: شاید برنامه‌ای از قبل طراحی شده در کار باشد که بخواهند افرادی را به عنوان منهاجی، معرفی کرده و سپس با برگشت دادن آنان به دامن فساد و بی‌تقوایی، چهره‌ی زیبای اصحاب منهاج فردوسیان را مخدوش ساخته و مشوّه جلوه دهند.
در هر حال، نباید انحرافات اخلاقی و عملی منسوبین به دین و مکتب خاصی را به پای آموزه‌های آن مکتب گذاشت، بخصوص اگر مانند منهاج فردوسیان، نورٌ علی نور بوده و سراسر، هدایت و رشد باشد.
به عبارت دیگر، کارهای خوبشان را باید به حساب منهاجی شدنشان گذاشت. یعنی تمام تغییرات مثبتی که بعد از منهاجی شدن، برای اصحاب منهاج فردوسیان ایجاد می‌شود را باید به حساب نورانیت منهاج فردوسیان گذاشت؛ ولی رفتار و گفتار بدشان، حتماً و قطعاً به حساب خودشان گذاشته می‌شود.
تأکید می‌کنیم همانطور که نمی‌توان رفتار و گفتار ناصالح مسلمانان را به حساب اسلام عزیز و قرآن کریم گذاشت، نمی‌توان رفتار و گفتار ناصالح اصحاب منهاج فردوسیان را به حساب منهاج فردوسیان گذاشت.