سؤال: هر گاه روحانی‌ای برای دعا کردن پول بگیرد، چهره‌ی روحانیت و حوزه در نزد مردم تخریب نمی‌شود؟
جواب حلّی (یعنی اشکال را می‌پذیریم و به آن جواب می‌دهیم):
پول گرفتن برای دعا کردن، مثل هر شغل شرعی دیگری، جایز و درآمدش حلال است. بنگرید به «پول گرفتن برای دعا کردن از نظر شرع»
خیلی از کارهای جایز در طول سال‌های بعد از انقلاب اسلامی در ایران، توسط روحانیت انجام شده که قبل از انقلاب، مایه‌ی تخریب چهره‌ی روحانیت و حوزه در نزد مردم شمرده می‌شد، ولی با تغییر عرف و دیدگاه جامعه، به صورت مزیّت در آمد. پس وقتی می‌توان نظر مردم را نسبت به کارهای حلال و جایز تغییر داد، عرف را مطابق شرع، تغییر می‌دهیم.
جواب نقضی (یعنی اشکال را نمی‌پذیریم و به آن جواب می‌دهیم):
حاج فردوسی برای هیچ‌کدام از انواع سه‌گانه‌ی ثبت التماس دعا (حضوری، پستی و اینترنتی)، پول نمی‌گیرند و تمام دعاهایشان رایگان و به قصد نیل به پاداش‌های عالی اخروی است.
این که در «روش اینترنتی ثبت التماس دعا» مبلغ اندکی دریافت می‌شود، برای اثبات جدّی بودن دعاست نه برای دعا کردن و این مبالغ، در امور خیر و کمک به فقرای آبرومند جامعه مصرف می‌شود تا دروازه‌ی دریافت استجابت را بهتر و بیشتر به روی ملتمس دعا بگشاید.
با این حساب، روحانی‌ای که علاوه بر علوم رسمی حوزه، مشرّف به مقام دعا باشد، مایه‌ی فخر حوزه و ترمیم چهره‌ی روحانیت در نزد مردم خواهد بود.