سؤال: آیا پول گرفتن برای دعا کردن، خلاف مروّت و موجب سقوط عدالت نیست؟
جواب حلّی (یعنی اشکال را می‌پذیریم و به آن جواب می‌دهیم):
در این که «مروت» چیست و آیا در «عدالت» معتبر و دخیل است یا نه؟ بحث‌های مبسوطی توسط فقها، از قدیم تا کنون، انجام شده و همچنان در جریان است. جمع‌بندی این مباحث، این است که «مروت»، همان ترک حرام و مکروه شرعی است.
برخی از فقها، نظر مردم (عرف) را دخیل در «مروت» دانسته‌اند. اگر «عرف» و نظر مردم را در «مروت» مؤثر بدانیم، موضوعات زیادی به آئین‌ها و هوای نفس انسان‌ها پیوند خواهد خورد و ثمرات بسیار منفی‌ای خواهد داشت.
بحث «مروت» به صورت مفصّل در جلد دوم «مفاهیم راهبردی منهاج فردوسیان» آمده است؛ ولی اینجا به طور خلاصه عرض می‌کنیم: چون پول گرفتن برای دعا کردن، نه حرام است و نه مکروه، لذا خلاف «مروت» نیست و آسیبی به «عدالت» نمی‌زند.
جواب نقضی (یعنی اشکال را نمی‌پذیریم و به آن جواب می‌دهیم):
حاج فردوسی برای هیچ‌کدام از انواع سه‌گانه‌ی ثبت التماس دعا (حضوری، پستی و اینترنتی)، پول نمی‌گیرند و تمام دعاهایشان رایگان و به قصد نیل به پاداش‌های عالی اخروی است.
این که در «روش اینترنتی ثبت التماس دعا» مبلغ اندکی دریافت می‌شود، برای اثبات جدّی بودن دعاست نه برای دعا کردن و این مبالغ، در امور خیر و کمک به فقرای آبرومند جامعه مصرف می‌شود تا دروازه‌ی دریافت استجابت را بهتر و بیشتر به روی ملتمس دعا بگشاید.