نام کتاب:
نام این کتاب، «صَحیفةُ الإمامِ الرِّضا (علیهالسلام)» است که به نامهای «مُسندُ الرِّضا (علیهالسلام)، «الرَّضَویات» و «صَحیفةُ أهلِ البیت (علیهمالسلام) نیز خوانده شده است.
مؤلف کتاب:
این کتاب را احمد بن عامر طائی در سال ۱۹۴ هجری قمری در شهر مدینه از امام رضا (علیهالسلام) روایت کرده است.
خلاصهی محتوای کتاب:
این کتاب احادیث جالبی دربارهی توحید، علم، عبادات و احکام، تفسیر، فضایل حضرت رسول خدا (صلی اللّه علیه و آله و سلم) و اهل بیت آن حضرت (صلوات الله علیهم)، اخلاق و آداب، خوردنیها و آشامیدنیها، طب و نکات بهداشتی را در بر دارد.
بررسیهای بیشتر:
کتاب صحیفة الرضا (علیهالسلام) شامل 240 حدیث است که نزد علمای شیعه از اعتبار فراوانی برخوردار است و از اصول چهارصدگانهی اولیه بهشمار میآید. این کتاب از منابع مهم کتابهای روایی شیعه مانند: توحید صدوق و عیون اخبار الرضا (علیهالسلام) شمرده میشود.
از جمله بزرگانی که این کتاب را روایت کردهاند شیخ صدوق، نجاشی، شیخ سجستانی و شیخ طبرسی را میتوان نام برد.
علاوه بر علمای شیعه، علمای اهل تسنن نیز اهمّیت زیادی برای نقل این کتاب قائل شدهاند؛ علمایی مانند: ابو محمد حسن بن ابوحنیفهی جمشادی، اسماعیل بن احمد بن حسین بیهقی، قاضی ابن ابی النجم و ابن عساکر.
جمعبندی و نتیجهگیری:
بنا بر آنچه گذشت، کتاب صحیفة الرضا (علیهالسلام)، از منابع استجماع تأسیسی قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان است.