نام کتاب:
نام این کتاب، «الزُّهد» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، حسین بن سعید اهوازی، از شخصیتهای بزرگ شیعه در قرن سوم هجری و یکی از یاران امام رضا و امام جواد و امام هادی (علیهمالسّلام) است.
خلاصهی محتوای کتاب:
موضوع این کتاب، نکات اخلاقی و تربیتی است. در این کتاب بحثهایی مانند: فضیلت سکوت همراه با تفکر و ترک کارهای بیفایده و غیر ضروری، مذمت سخنچینی، رعایت ادب و تشویق به کارهای خیر، خوش اخلاقی و مهربانی و مذمت بد اخلاقی، بیان معروف و منکر، احترام به پدر و مادر و اقوام، حق همسایه، بیان دنیا و دنیاطلبی مطرح شده است. کتاب حاضر شامل 290 حدیث است که در ضمن 20 باب، توسط مؤلف تنظیم شده است.
بررسیهای بیشتر:
این کتاب یکی از سی کتابی است که حسین بن سعید به رشتهی تحریر در آورده است. کتابهای حسین بن سعید به حدی از درجهی اعتبار و شهرت بودهاند که علمای رجال، کتابهای دیگر روات شیعه را به این کتابها تشبیه میکردند.
کتاب المؤمن یکی از اصول معتبر روایی و یکی از اصول اولیهی شیعه به شمار میآید و از زمان نگارش، پیوسته مورد توجه علما و فقهای شیعه قرار داشته است. بسیاری از مجموعههای بزرگ روایی شیعه از این کتاب روایت نقل کرده و این کتاب را یکی از مصادر معتبر خود قرار داده، به آن استناد جستهاند؛ از جمله: «الکافی» و «من لا یحضره الفقیه» و «المحاسن» و «بحار الأنوار».
علامه مجلسی در بارهی این کتاب مینویسد: «کتاب المؤمن نوشتهی محدث بزرگ و شیخ مورد اطمینان حسین بن سعید اهوازی است. جلالت و اعتبار مؤلف این کتاب ما را از بحث در بارهی اعتبار آن بینیاز میسازد»
جمعبندی و نتیجهگیری:
بنا بر آنچه گذشت، کتاب الزهد، از منابع استجماع تأسیسی قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان است.