نام کتاب:
نام این کتاب، «صِفاتُ الشیعة» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (381 ق)، مشهور به «شیخ صدوق» است.
خلاصهی محتوای کتاب:
این کتاب برای شناخت صفات شیعهی حقیقی (منهاجی) کتابی بس ارزشمند و قابل توجه است و خواننده با مطالعهی آن، پی به صفات و ویژگیهایی که شیعیان اهل بیت (علیهمالسلام) باید دارا باشند میبرد.
بررسیهای بیشتر:
این کتاب شامل 71 حدیث است. این کتاب طی چندین قرن، از زمان نگارش تا کنون، مورد توجه علما و فقهای شیعه قرار داشته و در بسیاری از مجموعههای روایی بر آن استناد شده مانند: «الدمعة الساکبة» نوشتهی محمد باقر بن عبد الکریم دهدشتی نجفی و «بحار الانوار» علامه مجلسی و «وسائل الشیعه» شیخ حر عاملی و «مستدرک الوسائل» محدث نوری. علاقهی محدث نوری به این کتاب در حدّی بوده که یک نسخه از آن را به خط خود نگاشته که این نسخه هماکنون در دسترس است.
جمعبندی و نتیجهگیری:
بنا بر آنچه گذشت، کتاب صفات الشیعة، از منابع استجماع تأسیسی قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان است.