نام کتاب:
نام این کتاب، «رَوضَةُ الْواعِظین وَ بَصیرَةُ الْمُتَّعِظین» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، محمّد بن حسن بن علی بن احمد بن علی فَتّال نیشابوری، معروف به «ابن فتّال» و «ابن فارسی» (508 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.