نام کتاب:
نام این کتاب، «اَلْأمان مِنْ أخْطارِ الأسْفارِ و الأزْمان»؛ ولی مشهور به «اَمانُ الاخْطار» و «الامان من الاخطار» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، سید رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس حلی (664 ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.