نام کتاب:
نام این کتاب، «عُدّةُ الدّاعی و نَجاحُ السّاعی» است.
مؤلف کتاب:
مؤلف این کتاب، ابوالعباس جمال‌الدین احمد بن شمس‌الدین محمد بن فَهْد حِلّی اَسَدی (۸۴۱ ق) است.
به دلیل واسطه بودن، از روایات این کتاب، در «استجماع تأسیسی» قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان استفاده نشده است.