سؤال: چرا نامش «منهاج فردوسیان» است نه «منهاج فردوس»؟
جواب: زیرا این برنامه، برای «فردوسیان» (انسان‌های بهشتی) است؛ یعنی مؤمنینی با تمسک به این نظام تربیتی و عمل کردن به قوانین آن، فردوسی (بهشتی) شده‌اند. اگر «منهاج فردوس» باشد، ناظر به عملِ عمل‌کنندگان نخواهد بود و این، مطلوب نیست؛ بلکه باید جنبه‌ی عملگرایی به روشنی و پررنگی در آن مشهود باشد.
این قوانین را «منهاج فردوس» نمی‌خوانیم که به معنی راه بهشت باشد؛ زیرا در این صورت، صبغه‌ی علمی و تئوری می‌یابد؛ در صورتی که تأکید فراوان در این نظام تربیتی، بر عمل و عملگرایی است. بلکه آن را «منهاج فردوسیان» می‌خوانیم که ناظر به مردان و زنان پاک‌سرشت و مؤمنی باشد که قدم در راه خودسازی و سیر در عوالم سعادت و کمال نهاده‌اند. و اینان مخاطبین فرامین نورانی این نظام تربیتی هستند.