حاج فردوسی

سؤال: فرق «دعای رایگان» با «دعای بدون هزینه» چیست؟

جواب: «دعا کردن»، عملی مستحب است که دعاکننده می‌تواند برای انجام دادنش، درخواست مزد کند. بنا بر این، دعا کردن، بر دو قسم است:

1. «دعای رایگان» که دعاکننده، برای دعا کردن، پولی نمی‌گیرد و دعا کردنش برای رسیدن به ثواب‌های اخروی است.

2. «دعای پولی» که دعاکننده، برای دعا کردن، پول می‌گیرد.

بیشتر بدانید: آیا پول گرفتن برای دعا کردن، از نظر شرعی جایز است؟

«التماس دعا» نیز عملی مستحب است که ملتمس دعا، می‌تواند برایش هزینه کند. هزینه کردن برای التماس دعا، به این معناست که ملتمس دعا، در التماس دعایش جدّی است و به دعای دعاکننده، باور و ایمان قلبی دارد.

بنا بر این، التماس دعا، بر دو قسم است:

1. «التماس دعای با هزینه» که ملتمس دعا، برای اثبات جدّی بودنش، حاضر به پرداخت هزینه می‌شود.

2. «التماس دعای بدون هزینه» که ملتمس دعا، برای التماس دعایش، هیچ هزینه‌ای پرداخت نمی‌کند.

نکته‌ی مهم: ثبت التماس دعا از حاج فردوسی (در هر دو روش)، رایگان است؛ ولی ملتمس دعا برای اثبات جدّی بودن خواسته‌اش، باید هزینه‌ای بپردازد. با پرداخت هزینه‌ی متناسب با هر کدام از روش‌ها، جلوی ثبت التماس دعاهای غیرارزشمند و غیرجدّی گرفته می‌شود.

هزینه‌ی هر یک از روش‌های ثبت التماس دعا چنین است:

التماس دعای پستی:
1. ملتمس دعا باید قلم و کاغذ بردارد و نام کوچک خود و حاجتش را در آن بنویسد.
2. در ساعت اداری به باجه‌ی پست مراجعه کند و بعد از پرداخت هزینه‌ی پست، نامه‌اش را ارسال نماید.

بیشتر بدانید: ثبت دعا به روش پستی

التماس دعای اینترنتی:
1. نام کوچک خود و حاجتش را در صفحه‌ی مخصوص بنویسد.
2. برای هر بار ثبت التماس دعا، مبلغی واریز کند.

بیشتر بدانید: مزایای ثبت التماس دعا به روش اینترنتی، بر دو روش دیگر ثبت التماس دعا چیست؟

جمع‌بندی:
دعای حاج فردوسی، «رایگان» است؛ ولی ملتمس دعا، باید برای اثبات جدّی بودن خواسته‌اش، هزینه‌ی متناسب را پرداخت کند.

به عبارت دیگر، دعای حاج فردوسی، «پولی» نیست؛ ولی ملتمس دعا نباید توقع داشته باشد بدون پرداخت هزینه، التماس دعایش جدّی گرفته شود. فقط التماس دعایی جدی گرفته می‌شود که معلوم گردد برای صاحبش ارزش و اهمیت دارد به قدری که حاضر شده برایش هزینه بپردازد.